راغوته

لغت نامه دهخدا

راغوته. [ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) پودینه و نعناع. ( فرهنگ نظام ) :
رنج سکبا میکشد راغوته بهر روغنش
رنج ظلمت خضر بهر چشمه حیوان کشد.
احمد اطعمه ( از فرهنگ نظام ).
راقوته. رافونه. رجوع به راقوته شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس