راغب هندی. [ غ ِ ب ِ هَِ ] ( اِخ ) میرمبارک بن سید عاصم بن عبداﷲ و نیاکان وی از قصبه امام میباشند که از نواحی بلخ است ولی ابتدا در دکن و سپس در مدرس رحل اقامت افکندند راغب بسال 1203 هَ. ق. در مدرس دیده بر جهان گشود. وی غیر از دیوان شعر دو مثنوی بنام «ساقی نامه » و «فراقنامه » دارد. شرح حال و آثار او در صبح گلشن ص 170 و قاموس الاعلام ترکی ج 3 و ریحانة الادب ج 1 آمده است. ( از الذریعة ج 9 بخش 2 ص 349 ). مدرس تبریزی این بیت را در ریحانة الادب ( ج 3 ص 68 ) از وی آورده است : ز اضطراب خود آرام یافتم راغب بسان جنبش گهواره شد تپیدن من.
فرهنگ فارسی
میر مبارک بن سید عاصم بن عبد الله و نیاگان وی از قصبه امام می باشند که از نواحی بلخ است ولی ابتدا درد کن و سپس در مدرس رحل اقامت افکندند . راغب بسال ۱۲٠۳ ق . در مدرس دیده بر جهان گشود .
