راعوثه

لغت نامه دهخدا

( راعوثة ) راعوثة. [ ث َ ] ( ع اِ ) سنگی که آبکش بر آن ایستاده شود. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). و رجوع به راعوفة شود. || سنگی که در تک چاه وقت کندن گذارند تا بر آن پاک کننده چاه بنشیند و چاه را پاک سازد. ( تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). و رجوع به راعوفة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس