راضعه

لغت نامه دهخدا

( راضعة ) راضعة. [ ض ِ ع َ ] ( ع ص ، اِ ) دختر شیرخواره. ج ، رَواضِع. ( مهذب الاسماء ). مؤنث راضع یعنی ماده شیرخواره. ( ناظم الاطباء ). مؤنث راضع. ج ، رواضع. ( المنجد ). || دندانهای شیر کودک. ج ، رواضع. ( منتهی الارب ) ( از دهار ). دندان شیر. ( مهذب الاسماء ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

۱ - ( اسم ) مونث راضع شیر خواره مادینه . ۲ - شیرده دایه . ۳ - ( اسم ) دندان شیر جمع رواضع راضعات .

فرهنگ عمید

شیردهنده، دایه.

پیشنهاد کاربران

بپرس