راضبه

لغت نامه دهخدا

( راضبة ) راضبة. [ ض ِ ب َ ] ( ع ص ) یکی راضب. ( از تاج العروس ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). ج ، رَضَبَة. واحد راضب ، یعنی یک درخت کنار. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس