راسین، ژان باپتیست (۱۶۳۹ـ۱۶۹۹)(Racine, Jean Baptiste)
راسین، ژان باپتیست
نمایش نامه نویس فرانسوی. موضوع آثارش را از اساطیر یونان می گرفت و قوانین نمایش کلاسیک یونان را رعایت می کرد، از نویسندگان شاخص تراژدی کلاسیک در عرصۀ نمایش فرانسه بود. زنان نقش های اصلی اکثر تراژدی هایش، همچون آندروماک (۱۶۶۷)،ایفی گنیا (۱۶۷۴)، وفِدر را (۱۶۷۷) برعهده دارند. راسین ـ که پسری یتیم بود ـ نزد استادان یانسنی (← یانسن،_آیین) در پور رویال آموزش دید، ولی بعد از مذهب کناره گرفت و از توجه و پشتیبانی دربار برخوردار شد. تملق گویی اش توفیقی را که خود آرزو می کرد در ۱۶۷۷ نصیبش ساخت و وقایع نگار دربار شد. پس از ناکامی فدر در عرصۀ نمایش، دیگر نمایش نامۀ غیرمذهبی ننوشت و به تشویق مادام دومَنتنون (همسر دوم لوئی چهاردهم) دو نمایش نامۀ مذهبیاِستر (۱۶۸۹) و آتالی (۱۶۹۱) را نوشت، که پس از مرگش با استقبال روبه رو شدند.
راسین، ژان باپتیست
نمایش نامه نویس فرانسوی. موضوع آثارش را از اساطیر یونان می گرفت و قوانین نمایش کلاسیک یونان را رعایت می کرد، از نویسندگان شاخص تراژدی کلاسیک در عرصۀ نمایش فرانسه بود. زنان نقش های اصلی اکثر تراژدی هایش، همچون آندروماک (۱۶۶۷)،ایفی گنیا (۱۶۷۴)، وفِدر را (۱۶۷۷) برعهده دارند. راسین ـ که پسری یتیم بود ـ نزد استادان یانسنی (← یانسن،_آیین) در پور رویال آموزش دید، ولی بعد از مذهب کناره گرفت و از توجه و پشتیبانی دربار برخوردار شد. تملق گویی اش توفیقی را که خود آرزو می کرد در ۱۶۷۷ نصیبش ساخت و وقایع نگار دربار شد. پس از ناکامی فدر در عرصۀ نمایش، دیگر نمایش نامۀ غیرمذهبی ننوشت و به تشویق مادام دومَنتنون (همسر دوم لوئی چهاردهم) دو نمایش نامۀ مذهبیاِستر (۱۶۸۹) و آتالی (۱۶۹۱) را نوشت، که پس از مرگش با استقبال روبه رو شدند.
wikijoo: راسین،_ژان_باپتیست_(۱۶۳۹ـ۱۶۹۹)