راسْک، دین (۱۹۰۹ـ۱۹۹۴)(Rusk, Dean)
راسْک، دین
دولتمرد امریکایی از حزب دموکرات. وزیر امور خارجه در دوران ریاست جمهوری جان اِف کندی و اِل بی جانسون بود (۱۹۶۱ـ۱۹۶۹)، که به علت دخالتش در جنگ ویتنام محبوبیت چندانی نیافت. در مذاکرات جنگ کره نقش مؤثری داشت. او، که معتقد بود جلوگیری از توسعه طلبی کمونیستی ضرورتی ندارد، در تصمیم امریکا در دفاع از کرۀ جنوبی در برابر تهاجم کرۀ شمالی نقش اصلی را ایفا کرد؛ اما به رئیس جمهور کندی توصیه کرد که در تهاجم ناموفق خلیج خوک ها بر ضد کوبا (۱۹۶۱) شرکت نکند. در چروکی کانتی، واقع در جورجیا، زاده شد. فرزند کشیش کلیسای پرسبیتری بود. با گرفتن بورس تحصیلی از رودس در دانشگاه آکسفورد در رشتۀ سیاست درس خواند. پس از بازگشت به امریکا علوم سیاسی تدریس کرد، سپس در جنگ جهانی دوم، در عملیات جاسوسی و چریکی اتحادیۀ برمه (میانمار کنونی) شرکت کرد. پس از جنگ به وزارت امور خارجه امریکا پیوست و معاون وزیر در امور خاور دور شد (۱۹۵۰ـ۱۹۵۱). زمانی که دوایت دیوید آیزنهاور، ژنرال جمهوری خواه، رئیس جمهور شد، راسک وزارت امور خارجه را ترک کرد و رئیس بنیاد انترناسیونالیست راکفلر شد (۱۹۵۲). به رغم انتقادهای صلح طلبان، راسک هرگز حمایت خود را از سیاست مداخله گری در ویتنام به منظور جلوگیری از گسترش کمونیسم سلب نکرد. کندی او را وزیر امور خارجه کرد و در زمان جانسون نیز پیش از بازنشستگی (۱۹۶۹) این مقام را حفظ کرد. سپس به تدریس قوانین بین المللی در دانشگاه جورجیا پرداخت. راسک، که در مسائل داخلی لیبرال و در امور خارجی تندرو و انترناسیونالیست بود، نمونۀ بارز دموکرات تدافعی، به شمار می رفت.
راسْک، دین
دولتمرد امریکایی از حزب دموکرات. وزیر امور خارجه در دوران ریاست جمهوری جان اِف کندی و اِل بی جانسون بود (۱۹۶۱ـ۱۹۶۹)، که به علت دخالتش در جنگ ویتنام محبوبیت چندانی نیافت. در مذاکرات جنگ کره نقش مؤثری داشت. او، که معتقد بود جلوگیری از توسعه طلبی کمونیستی ضرورتی ندارد، در تصمیم امریکا در دفاع از کرۀ جنوبی در برابر تهاجم کرۀ شمالی نقش اصلی را ایفا کرد؛ اما به رئیس جمهور کندی توصیه کرد که در تهاجم ناموفق خلیج خوک ها بر ضد کوبا (۱۹۶۱) شرکت نکند. در چروکی کانتی، واقع در جورجیا، زاده شد. فرزند کشیش کلیسای پرسبیتری بود. با گرفتن بورس تحصیلی از رودس در دانشگاه آکسفورد در رشتۀ سیاست درس خواند. پس از بازگشت به امریکا علوم سیاسی تدریس کرد، سپس در جنگ جهانی دوم، در عملیات جاسوسی و چریکی اتحادیۀ برمه (میانمار کنونی) شرکت کرد. پس از جنگ به وزارت امور خارجه امریکا پیوست و معاون وزیر در امور خاور دور شد (۱۹۵۰ـ۱۹۵۱). زمانی که دوایت دیوید آیزنهاور، ژنرال جمهوری خواه، رئیس جمهور شد، راسک وزارت امور خارجه را ترک کرد و رئیس بنیاد انترناسیونالیست راکفلر شد (۱۹۵۲). به رغم انتقادهای صلح طلبان، راسک هرگز حمایت خود را از سیاست مداخله گری در ویتنام به منظور جلوگیری از گسترش کمونیسم سلب نکرد. کندی او را وزیر امور خارجه کرد و در زمان جانسون نیز پیش از بازنشستگی (۱۹۶۹) این مقام را حفظ کرد. سپس به تدریس قوانین بین المللی در دانشگاه جورجیا پرداخت. راسک، که در مسائل داخلی لیبرال و در امور خارجی تندرو و انترناسیونالیست بود، نمونۀ بارز دموکرات تدافعی، به شمار می رفت.
wikijoo: راسک،_دین_(۱۹۰۹ـ۱۹۹۴)