راسویان

راسویان ( نام علمی: Mustelidae ) خانواده ای از رده پستانداران و راسته گوشت خوارسانان هستند که معمولاً به عنوان خانواده راسویان شناخته می شوند. این خانواده زیستی شامل انواع راسو، قاقم، سمور، سمور آبی، گورکن، رودک عسل خوار، ولورین و مینک می شود. راسویان از نظر تعداد گونه ها متنوعترین گروه پستانداران است و اعضای آن نیز هم از نظر جثه و ساختار بدنی و هم از نظر رفتاری تفاوتهای قابل توجهی با یکدیگر دارند. راسوسانان بیشتر گوشتخوارند اما برخی از آن ها از غذاهای گیاهی هم می خورند. ساختمان دندانها در آن ها مشابه نیست اما تمام آن ها دندانهایی مناسب گوشتخواری دارند.
برخی از راسوسانان بسیار باهوش هستند. رودک عسل خوار و سمور دریایی از معدود جانوران غیر نخستی سانی هستند که از ابزار استفاده می کنند. سمورهای دریایی معمولاً یک سنگ را همراه خود حمل می کنند تا پوسته صدف های دریایی را بشکند. بسیاری از راسوسانان از شجاعت و بی باکی و خوی درندگی شگفت انگیزی برخوردارند که موجب می شود به شکارهای بسیار بزرگتر از خود حمله کرده و در مقابل حیوانات شکارچی بسیار بزرگتر از خود دفاع کنند. برخی از آن ها متابولیسم بالایی دارند و به همین دلیل باید به سرعت غذا بخورند. همین باعث می شود تا آن ها علاقه زیادی به کشتار اضافه و ذخیره کردن غذا داشته باشند. این رفتار لقب حریص و دله را برای آن ها همراه داشته است. برای مثال در ایران سمورها را با نام «دله» می شناسند و نام علمی ولورین نیز Gulo به معنی حریص یا دله است.
برخی از آن ها نیز نقشی کلیدی در محیط زیست خود دارند یعنی از بین رفتن یا حتی کاهش جمعیت آن ها اختلال جدی در محیط زیست ایجاد خواهد کرد. برای مثال سمورهای دریایی جمعیت صدفها را کنترل کرده و اجازه نمی دهد جمعیت آن ها افزایش یافته و موجب از بین رفتن موجودات دیگر و برهم خوردن تعادل در زنجیره غذایی شوند. راسوی پاسیاه نیز همین کار را در مورد سگ دشتی ( نوعی جونده ) انجام می دهد. یک خانواده متشکل از چهار راسو در طول یک سال ۲۵۰ سگ دشتی را شکار می کند و در نتیجه به یک جمعیت متعادل ار سگ دشتی در مساحتی حدود ۲ کیلومتر مربع نیاز دارد.
راسوسانان از نظر جثه و ساختار بدنی و هم از نظر رفتاری تفاوتهای قابل توجهی با یکدیگر دارند؛ راسو کوچکترین عضو این خانواده فقط به اندازه یک موش است در حالی که سمورهای آبی بیش از دو متر رشد می کنند و به ۴۵ کیلو وزن می رسند. ولورین ها قدرت شکستن استخوان ران گوزن شمالی را دارند و حتی برای دزدیدن لاشه به خرس ها حمله می کنند. سمورها بیشتر شب گرد هستند و گورکن ها مهارت قابل توجهی در تونل سازی دارند و شبکه گسترده ای نقب های زیرزمینی می سازند. قاقم دورنگ اروپایی در اروپا و راسوی پیرصورت در آمریکای جنوبی برای از بین بردن موش ها یا شکار خرگوش اهلی شده اند و به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند. برخی از آن ها تا حدی آبزی هستند. سمورهای دریایی عمدتاً در آب زندگی می کنند و سمورهای آبی و مینک هم زندگی نیمه آبزی دارند. برخی نیز مثل سمور جنگلی به خوبی از درخت بالا رفته و از شاخه ای به شاخه دیگر می پرند.