راست رفتاری

لغت نامه دهخدا

راست رفتاری. [ رَ ] ( حامص مرکب ) عمل راست رفتار. مقابل کج رفتاری. رفتار براستی و درستی و صداقت. معامله و آمیزش بصدق و درستی با مردم :
صراط راست که داند در آن جهان رفتن ؟
کسی که خو کند اینجا براست رفتاری.
سعدی.

فرهنگ فارسی

عمل راست رفتار . مقابل کج رفتاری .

پیشنهاد کاربران

بپرس