راسبیه

دانشنامه آزاد فارسی

راسِبیّه
از نخستین فرقه های خوارج، پیروان عبدالله بن وهب راسبی. او عثمان، طلحه، زبیر، عایشه، صحابه و امام علی (ع) را لعن و دشنام می گفت و اولین امام و رهبر گروهی از خوارج در جنگ نهروان بود. راسبیه پیش از این جنگ، عبدالله بن خَباب ارت، صحابی پیامبر اسلام (ص)، را به قتل رساندند و شکم بسیاری از زنان را دریدند و عده ای را فجیعانه کشتند. عبدالله راسبی سرانجام در نهروان کشته شد (۳۸ق). پیروان این فرقه مرتکبان گناه کبیره را کافر و مشرک می پنداشتند و تجاوز به جان و مال و ناموس آنان و حتی ریختن خون فرزندانشان را مباح می دانستند.

پیشنهاد کاربران

بپرس