راس سر ادوارد

راس، سِر اِدوارد (۱۸۷۱ـ۱۹۴۰)(Ross, Sir Edward)
خاورشناس و دولتمرد انگلیسی. زبان های شرقی را در پاریس و استراسبورگ فراگرفت. در ۱۸۹۶ـ۱۹۰۱ در یونیورسیتی کالج زبان و ادبیات فارسی درس می داد. در ۱۹۰۱ رئیس مدرسۀ کلکته شد. در آن جا زبان های سانسکریت، تبتی و چینی آموخت. در دستگاه حکومتی انگلستان در هند نیز ترقی کرد و مناصب عالی یافت. در بازگشت به انگلستان (۱۹۱۴)، مدتی در موزۀ بریتانیا به کار پرداخت و سپس مدیر مدرسۀ پژوهش های شرقی و افریقایی لندن و استاد فارسی و ترکی در آن جا (۱۹۱۶ـ۱۹۳۷) شد. در ۱۹۳۴ در جشن هزارۀ فردوسی در ایران شرکت کرد. در اواخر عمر رایزن سفارت انگلستان در استانبول بود (۱۹۳۷ـ۱۹۴۰). کتاب های فارسی و عربی بسیاری را ویراست و به چاپ رساند. از آثار او قلب آسیا (۱۸۹۹) که داستان سفر او به بخارا و سمرقند در ۱۸۹۷ است؛ فهرست تطبیقی نام های پرندگان در سه زبان منچو، چینی و ترکی (۱۹۰۹)؛ ترجمۀ تاریخ رشیدی میرزا حیدر دوغُلات گورکانی؛ فهرست نسخه های خطی فارسی و عربی کتابخانۀ دیوان هند در لندن با همکاری ادوارد براون (لندن، ۱۹۰۲)؛ هنر ایرانی (لندن، ۱۹۳۰)؛ تاریخ فارس (لندن، ۱۹۳۳)؛ سِر آنتونی شرلی و سرگذشت او در ایران (۱۹۳۳) درخور ذکرند.