رازیام

لغت نامه دهخدا

رازیام. [ زْ ] ( اِ ) بادیان ، رازیانه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به رازیانه و رازیانج شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی است از تیره چتریان که دو ساله است ( بعض گونه هایش پایا میباشد ) و در سراسر نواحی بحرالروم و حبشه و ایران میروید . ارتفاع آن بین ۱ تا ۱ / ۵ است . برگهای متناوب و دارای بریدگی بسیار و دمبرگش شامل غلافی است که ساقه را فرا میگیرد . برگش معطر و طمعش مطبوع و کمی شیرین است رازیانج شمار شمره سونف باریان بسباس . یا رازیانه آبی کاکله . یا رازیانه دریایی کاکله . یا رازیانه رومی انیسون . یا رازیانه کاذب شوید شبت .

فرهنگ عمید

= رازیانه

پیشنهاد کاربران

بپرس