[ویکی نور] قوام الدین محمد رازی (درگذشته 1093ق) از حکمای عصر صفوی و صاحب کتاب عین الحکمة است. از مهم ترین اساتید او ملا رجبعلی تبریزی است و شیخ بهاءالدین گیلانی از شاگردان او به شمار می رود.
قوام الدین محمد رازی (درگذشته 1093ق) از حکمای عصر صفوی و از نمایندگان و شارحان ملا رجبعلی تبریزی (درگذشته 1080ق) در حوزه فلسفی اصفهان به شمار می آید. از جزئیات حیات وی اطلاعات چندانی در دست نیست. گویا در ری متولد شده و بعدها برای دانش اندوزی به اصفهان مهاجرت کرده و مدتی در مدرسه شیخ لطف الله به سر می برده است. ازاین رو گاه از وی به عنوان «رازی اصفهانی» یاد می شود.
وی به تدریس کتاب های فلسفی ابن سینا اشتغال داشته و شاگردانی پرورش داده که از آن جمله اند: شیخ بهاءالدین گیلانی و میر سیدحسن بن عبدالحسین حسینی نجفی –مشهور به طالقانی- (1116ق) که هر دو اساتید حزین لاهیجی بوده اند. استاد میرقوام الدین در دانش های عقلی، ملارجبعلی تبریزی، متخلص به واحد و معاصر شاه عباس دوم (1078-1052ق) است. افندی با وجود اذعان به زهد، فضیلت و عظمت علمی و تسلط ولی، بر این باور است که او با علوم دینی، ادبی و عربی آشنایی نداشته است. او درباره شاگردان حکیم تبریزی نیز چنین می گوید: «او شاگردان فاضلی داشته، اما آن ها فقط در علوم منطقی، طبیعی و حکمت الهی تسلط داشتند و قادر بر تحریر عبارات عربی نبودند». در پایان به میرقوام الدین می رسد و او را در میان هم درسانش در پایین ترین مرتبه می داند .
در منابع کتاب شناسی و فهارس نسخ خطی، چهار اثر از وی معرفی شده است:
قوام الدین محمد رازی (درگذشته 1093ق) از حکمای عصر صفوی و از نمایندگان و شارحان ملا رجبعلی تبریزی (درگذشته 1080ق) در حوزه فلسفی اصفهان به شمار می آید. از جزئیات حیات وی اطلاعات چندانی در دست نیست. گویا در ری متولد شده و بعدها برای دانش اندوزی به اصفهان مهاجرت کرده و مدتی در مدرسه شیخ لطف الله به سر می برده است. ازاین رو گاه از وی به عنوان «رازی اصفهانی» یاد می شود.
وی به تدریس کتاب های فلسفی ابن سینا اشتغال داشته و شاگردانی پرورش داده که از آن جمله اند: شیخ بهاءالدین گیلانی و میر سیدحسن بن عبدالحسین حسینی نجفی –مشهور به طالقانی- (1116ق) که هر دو اساتید حزین لاهیجی بوده اند. استاد میرقوام الدین در دانش های عقلی، ملارجبعلی تبریزی، متخلص به واحد و معاصر شاه عباس دوم (1078-1052ق) است. افندی با وجود اذعان به زهد، فضیلت و عظمت علمی و تسلط ولی، بر این باور است که او با علوم دینی، ادبی و عربی آشنایی نداشته است. او درباره شاگردان حکیم تبریزی نیز چنین می گوید: «او شاگردان فاضلی داشته، اما آن ها فقط در علوم منطقی، طبیعی و حکمت الهی تسلط داشتند و قادر بر تحریر عبارات عربی نبودند». در پایان به میرقوام الدین می رسد و او را در میان هم درسانش در پایین ترین مرتبه می داند .
در منابع کتاب شناسی و فهارس نسخ خطی، چهار اثر از وی معرفی شده است:
wikinoor: رازی_تهرانی،_قوام الدین_محمد