راز و نیاز کردن. [ زُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) سرّ وحاجت و خواهش خود را با محبوب درمیان نهادن. ( از فرهنگ نظام ). || خواهشگری نمودن ؛ راز و نیازکردن با خدا، دعا و مناجات کردن بدرگاه پروردگار.
فرهنگ فارسی
سر و حاجت و خواهش خود را با محبوب در میان نهادن . یا خواهشگری نمودن راز و نیاز کردن با خدا .
