رازسهریه. [ س ِ ی َ ] ( اِ مرکب ) ظاهر مصحف رازدبیریه است و آن بگفته ابن الندیم بنقل از ابن المقفع از خطوط سبعه ایران قدیم بوده است که ملوک اسرار خویش مینوشتند و عدد حروف و اصوات آن چهل بوده است و درآن هیچ لغتی از نبطیه نبوده است. ( الفهرست ابن الندیم چ مصر ص 21 ). رجوع به رازدبیره و رازدبیریه شود.
فرهنگ فارسی
ظاهرا مصحف راز دبیریه است و آن بگفت. ابن الندیم بنقل از ابن المقفع از خطوط سبع. ایران قدیم بوده است .
