رادیوی عمومی ارمنستان

رادیو ملی ارمنستان ( ارمنی: Հայաստանի Հանրային Ռադիո، Hayastani Hanrayin Radio Djsy; Armradio ) ایستگاه رادیویی عمومی ارمنستان است. رادیو دولتی ارمنستان در سال ۱۹۲۶ تأسیس شد و یکی از بزرگترین شرکت های پخش در ارمنستان است. رادیو عمومی دارای سه کانال ملی است. در طول این سال ها وظیفه رادیو عمومی جمع آوری، ضبط، پخش و حفظ فرهنگ و تاریخ ارمنستان بوده است. رادیو عمومی ارمنستان دارای چهار ارکستر و بزرگترین و ثروتمندترین آرشیو صدا در ارمنستان است.
در ۱ سپتامبر ۱۹۲۶، اولین برنامه رادیویی آزمایشی ( ۲۵ دقیقه ای ) به نام «صدای ایروان» در ارمنستان پخش شد. اولین برنامه های آزمایشی عمدتاً برنامه های موسیقی محلی بود که به طور منظم توسط خبرهای محلی قطع می شد و اولین ایستگاه رادیویی در ارمنستان اجرا می شد. این امر دیدگاه های گسترده ای را برای حرکت حرکت رادیویی آماتور، رادیو اکتیو و برنامه ریزی توسعه شبکه های رادیویی و سیمی پخش می شود. ایجاد ایستگاه رادیویی امکان استفاده از پخش رادیو به عنوان یکی از کارآمدترین رسانه های جمعی برای اطلاع رسانی و آموزش مردم بود. به همین دلیل است که برنامه های رادیویی انتظار دارند که چنین موضوعاتی را پوشش دهند که مردم را از تخصص های مختلف و نیازهای آنها مورد توجه قرار دهند. نشریات رادیوی ملی ارمنی در ۱۵ ژوئن سال ۱۹۲۷ راه اندازی شده است. در سالهای اول از آن، شعاع پخش رادیوی تنها ایروان و روستاهای اطراف آن بود. در سال ۱۹۲۷، با کمک رادیوگرامهای فعال در جمهوری، ۲۵ روستا تابش شد، ۴۰ سال بعد، تعداد گیرنده های رادیویی به ۲۰۰ رسید، که ۸۰ تا از ان در ایروان بودند. در سال ۱۹۲۸، با تصمیم شورای SSR ارمنستان برای گسترش محدوده رادیو و آموزش متخصصین، مدیریت برنامه به هیئت نظارت برده شد و خدمات فنی به جامعه کمونیستی ارسال شد.
اشاعه تئاتر دولتی، خانه های فرهنگی، خانه های فرهنگی، رادیوهای نصب شده در مکان های عمومی، «گوشه های قرمز» در مراکز فرهنگی که جمعیت آن برای گوش دادن به برنامه های رادیو جمهوریخواه جمع آوری شد. در ابتدا هیچ گوینده ای در رادیو وجود نداشت، رادیوها توسط کارکنان رادیو یا نویسندگان مواد منتخب اداره شده بود.
از سال ۱۹۲۹، برنامه های رادیویی توسط میزبان، میزبان اول، ورگرینه بابیان و سورن کانانیان میزبانی شد. در اواخر سال ۱۹۲۹، کمیته رادیویی جمهوریخواه تأسیس شد که ۱۲ کارمند داشت و سالانه ۲۱۶۰ نفر را در اختیار داشت. در دهه ۱۹۳۰، ایستگاه رادیویی جمهوریخواه به طور قابل ملاحظه ای گسترش یافت، با خلاقیت و قابلیت های فنی رادیو برای پخش برنامه ها.