رادیو نمایش رادیویی است که به طور تخصصی به موضوع نمایش می پردازد. این رادیو بر روی موج اف ام، فرکانس ۱۰۷٫۵۰ به صورت ۲۴ ساعته برنامه دارد. رادیو نمایش زیر نظر اداره کل هنرهای نمایشی رادیو فعالیت می کند.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۳۰۳ ( ۱۹۲۴ ) ، در وزارت جنگ مقدمات استفاده از بی سیم فراهم شد. در سال ۱۳۰۵ بی سیم به ایران وارد شد. از سال ۱۳۱۱ مؤسسات بی سیم توسعه پیدا کردند، که در نهایت به ایجاد رادیو منتهی شد. هیئت وزیران، روز ۲ مهر ۱۳۱۳ استفاده از رادیو را تصویب کرد و مقرراتی وضع شد که برای نصب آنتن و استفاده از رادیو اجازهٔ وزارت پست و تلگراف و تلفن لازم بود. در سال ۱۳۱۶ مقدمات ایجاد مرکز رادیو بوسیلهٔ وزارت پست و تلگراف و تلفن فراهم و به دنبال این اقدام در سال ۱۳۱۷ سازمان پرورش افکار تأسیس شد. این سازمان دارای کمیسیون های مطبوعات، کیت کلاسیک، سخنرانی، نمایش های رادیویی و موسیقی بود. در ۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ اولین فرستندهٔ رادیویی در ایران در محل بی سیم در جاده قدیم شمیران ( وزارت ارتباطات کنونی ) افتتاح شد. از سال ۱۳۱۹ رادیو تهران در ۲۴ ساعت فقط ۸ ساعت برنامه اجرا می کرد که شامل اخبار، موسیقی ایرانی، و گفتارهای مذهبی، فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی بود. در سال ۱۳۲۲ رادیو تهران بخش دیگری به تعداد بخش های قبلی خود افزود و صبح ها نیز برنامهٔ آن سه ساعت افزایش یافت. در سال ۱۳۲۴ برای روزهای تعطیل نیز برنامه هایی مدون پخش می شد.
اداره رادیو در بدو تأسیس به اداره کل انتشارات و تبلیغات به مدیریت دکتر عیسی صدیق، استاد دانشگاه واگذار شد. اهداف و وظایف این اداره عبارت بودند از:
• تعیین سیاست و خط مشی رادیو
• توسعه فرهنگ عمومی و آشنا کردن مردم به اصول زندگی نوین
• توجه به وحدت ملی، مبانی ملیت و حفظ استقلال
• شرح تحولات کشور
• رعایت کامل سیاست دولت در انتشار اخبار
• تأسیس مدرسه برای تربیت خطیب، قصه گو، شاهنامه خوان
• نصب رادیو و بلندگوی عمومی در مرکز شهر
• تأسیس مدرسه هنرپیشگی
این افراد از میان فرهنگیان و هنرمندان شایسته و با ذوق انتخاب و از سایر وزارتخانه ها به ادارهٔ کل انتشارات و تبلیغات منتقل شدند.
محمد حجازی، ملقب به مطیع الدوله ( نویسنده و داستان نویس ) ، عبدالرحمن فرامرزی ( نویسنده و مدیر روزنامهٔ کیهان ) ، احمد نیک طلب ( شاعر و پژوهشگر ادبی ) ، حسینقلی مستعان ( داستان نویس و مترجم ) ، ابوالقاسم پاینده ( نویسنده ) ، ابوالقاسم اعتصام زاده و مشفق همدانی ( مترجم ) .
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۳۰۳ ( ۱۹۲۴ ) ، در وزارت جنگ مقدمات استفاده از بی سیم فراهم شد. در سال ۱۳۰۵ بی سیم به ایران وارد شد. از سال ۱۳۱۱ مؤسسات بی سیم توسعه پیدا کردند، که در نهایت به ایجاد رادیو منتهی شد. هیئت وزیران، روز ۲ مهر ۱۳۱۳ استفاده از رادیو را تصویب کرد و مقرراتی وضع شد که برای نصب آنتن و استفاده از رادیو اجازهٔ وزارت پست و تلگراف و تلفن لازم بود. در سال ۱۳۱۶ مقدمات ایجاد مرکز رادیو بوسیلهٔ وزارت پست و تلگراف و تلفن فراهم و به دنبال این اقدام در سال ۱۳۱۷ سازمان پرورش افکار تأسیس شد. این سازمان دارای کمیسیون های مطبوعات، کیت کلاسیک، سخنرانی، نمایش های رادیویی و موسیقی بود. در ۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ اولین فرستندهٔ رادیویی در ایران در محل بی سیم در جاده قدیم شمیران ( وزارت ارتباطات کنونی ) افتتاح شد. از سال ۱۳۱۹ رادیو تهران در ۲۴ ساعت فقط ۸ ساعت برنامه اجرا می کرد که شامل اخبار، موسیقی ایرانی، و گفتارهای مذهبی، فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی بود. در سال ۱۳۲۲ رادیو تهران بخش دیگری به تعداد بخش های قبلی خود افزود و صبح ها نیز برنامهٔ آن سه ساعت افزایش یافت. در سال ۱۳۲۴ برای روزهای تعطیل نیز برنامه هایی مدون پخش می شد.
اداره رادیو در بدو تأسیس به اداره کل انتشارات و تبلیغات به مدیریت دکتر عیسی صدیق، استاد دانشگاه واگذار شد. اهداف و وظایف این اداره عبارت بودند از:
• تعیین سیاست و خط مشی رادیو
• توسعه فرهنگ عمومی و آشنا کردن مردم به اصول زندگی نوین
• توجه به وحدت ملی، مبانی ملیت و حفظ استقلال
• شرح تحولات کشور
• رعایت کامل سیاست دولت در انتشار اخبار
• تأسیس مدرسه برای تربیت خطیب، قصه گو، شاهنامه خوان
• نصب رادیو و بلندگوی عمومی در مرکز شهر
• تأسیس مدرسه هنرپیشگی
این افراد از میان فرهنگیان و هنرمندان شایسته و با ذوق انتخاب و از سایر وزارتخانه ها به ادارهٔ کل انتشارات و تبلیغات منتقل شدند.
محمد حجازی، ملقب به مطیع الدوله ( نویسنده و داستان نویس ) ، عبدالرحمن فرامرزی ( نویسنده و مدیر روزنامهٔ کیهان ) ، احمد نیک طلب ( شاعر و پژوهشگر ادبی ) ، حسینقلی مستعان ( داستان نویس و مترجم ) ، ابوالقاسم پاینده ( نویسنده ) ، ابوالقاسم اعتصام زاده و مشفق همدانی ( مترجم ) .
