رادی، اکبر (رشت ۱۳۱۸ـ تهران ۱۳۸۶ش)
رادی، اکبر
نمایش نامه نویس ایرانی. در آثارش به ویژگی های آدم های محیط و جامعه خود می پردازد و واقع گرایی او آمیخته به نوعی سمبولیسم معتدل است. برخی از نمایش نامه هایش، از حیث تحرک و میزانسن، بیشتر مناسب خواندن اند تا اجرا. رادی در ۱۳۴۱ش به عضویت «گروه طرفه» درآمد که متشکل از یازده نویسنده و شاعر جوان بود؛ و دو سال بعد، با حمایت مالی گروه، از دانشگاه تهران در رشتۀ علوم اجتماعی فارغ التحصیل شد. برخی از نمایش نامه های اوست: مرگ در پاییز (۱۳۴۴)، از پشت شیشه ها (۱۳۴۶)، ارثیۀ ایرانی (۱۳۴۹)، افول (۱۳۴۳)، روزنۀ آبی (۱۳۴۱)، محاق (۱۳۴۴)، مسافران (۱۳۴۴)، لبخند باشکوه آقای گیل (۱۳۵۰)، هاملت با سالاد فصل (۱۳۵۶) و صیادان (۱۳۵۴)، شب روی سنگ فرشِ خیس (۱۳۶۷).
رادی، اکبر
نمایش نامه نویس ایرانی. در آثارش به ویژگی های آدم های محیط و جامعه خود می پردازد و واقع گرایی او آمیخته به نوعی سمبولیسم معتدل است. برخی از نمایش نامه هایش، از حیث تحرک و میزانسن، بیشتر مناسب خواندن اند تا اجرا. رادی در ۱۳۴۱ش به عضویت «گروه طرفه» درآمد که متشکل از یازده نویسنده و شاعر جوان بود؛ و دو سال بعد، با حمایت مالی گروه، از دانشگاه تهران در رشتۀ علوم اجتماعی فارغ التحصیل شد. برخی از نمایش نامه های اوست: مرگ در پاییز (۱۳۴۴)، از پشت شیشه ها (۱۳۴۶)، ارثیۀ ایرانی (۱۳۴۹)، افول (۱۳۴۳)، روزنۀ آبی (۱۳۴۱)، محاق (۱۳۴۴)، مسافران (۱۳۴۴)، لبخند باشکوه آقای گیل (۱۳۵۰)، هاملت با سالاد فصل (۱۳۵۶) و صیادان (۱۳۵۴)، شب روی سنگ فرشِ خیس (۱۳۶۷).
wikijoo: رادی،_اکبر_(رشت_۱۳۱۸ـ_تهران_۱۳۸۶ش)