رادباده. [ دَ ] ( اِ ) صمغ درخت انجدان است که به عربی حلتیث خوانند. سامانی گفته : این کلمه مرکب است از راد یعنی رای که در لغت هند بمعنی امیر است و باده بمعنی شراب چه هنود را در خوردن آن ولوع است خاصه بزرگان ایشان را به انغژه میل تمام است و معنی ترکیبی این عبارت یعنی «باده بزرگان هند» در فرهنگ رشیدی چنین آمده و صحیح است. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ).
