رادار تصویربرداری فضابرد

رادار تصویربرداری فضابرد ( انگلیسی: Spaceborne Imaging Radar ) به اختصار SIR نامیده می شود، یک رادار دهانه ترکیبی ( SAR ) است که در سال ۱۹۹۴ بر روی فضاپیمای اندور و اس تی اس - ۶۸ نصب گردید. این رادار توسط آزمایشگاه رادار فضایی ناسا راه اندازی شد و دارای ۳ فرکانس رادار در طول موج ۲۴ سانتی متر، باند سی ( ۶ سانتی متر ) و باند ایکس ( ۳ سانتی متر ) است که به آن امکان انجام مطالعات زمین شناسی، آب شناسی، بوم شناسی و اقیانوس نگاری را می دهد. مقایسه داده های رادار با داده های گردآوری شده توسط گروهی از محققان بر روی زمین و نیز با هواپیما و کشتی با اندازه گیری همزمان پوشش گیاهی، رطوبت خاک، وضعیت دریا، برف و شرایط آب و هوایی در هر پرواز صورت می گیرد.
مأموریت رادار تصویربرداری فضابرد وجود کانال های رودخانه ای پنهان در صحرای بزرگ آفریقا را آشکار ساخت که نشان دهنده تغییر اقلیم در گذشته است. رادار تصویربرداری فضابرد در تحقیقات آتشفشان شناسی با تصویربرداری ماهواره ای از محیط های دور از دسترس و خطرناک به پژوهشگران کمک می کند. از این رادار در تهیه نقشه های تفصیلی سه بعدی از سطح زمین نیز استفاده می شود.