راحه فروع

لغت نامه دهخدا

( راحة فروع ) راحة فروع. [ ح َ ت ُ ف َ وَ ] ( اِخ ) موضعی است در بلاد خزاعة از بنی مصطلق که واقعه ای مر ایشان و هذیل را بدانجا است. یکی از مردان بنی سلیم بنام جموح گوید: رأیت الالی یلحون فی جنب مالک قعوداً لدینا یوم راحة فروع. ( از معجم البلدان ج 4 ).

فرهنگ فارسی

موضعی است در بلاد خزاعه از بنی مصطلق که وواقعه ی مر ایشان و هذیل را بدانجا است .

پیشنهاد کاربران

بپرس