راحه الصدور و آیه السرور از کتب مهم اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم ه. است در تاریخ سلجوقیان ایران از آغاز کار این سلسله تا انقراض آن بدست خوارزمشاهیان .مولف آن ابوبکر محمد راوندی از اهل راوند واقع در نزدیکی کاشان بود. وی این کتاب را بسال ۵۹۹ ه.ق. بنام کیخسرو بن قلج ارسلان از سلجوقیان روم تمام و بدو تقدیم کرد. قسمتی از راحه الصدور بشیوه نثر مصنوع و مزین و قسمتی دیگر ساده و بی پیرایه است .
