راجن

لغت نامه دهخدا

راجن. [ ج ِ] ( ع ص ) خوکرده و الفت گرفته بجایی. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). رام و خانگی و دست پرورده. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس