راجح حلی. [ ج ِ ح ِ ح ِل ْ لی ] ( اِخ ) ابوالوفا شرف الدین راجح بن اسماعیل الاسدی الحلی شاعر ادیب در نیمه ربیعآلاخر 570 هَ. ق. / 1418 م.در حله متولد شد و در 27 شعبان 727 هَ. ق. در دمشق درگذشت و در باب الصغیر دفن شد. از آثار او دیوان شعری است که ملوک مصر و شام و الجزیره را مدح کرده است. ( از معجم المؤلفین جزء 4 ص 149 ). از اشعار اوست : ماءالجفون بوجهه مذ اشرقا کم ناظر بدموعه قد اشرقا رشا یفوّق عن قسی حواجب نبلا بغیر مقاتل لا یتّقی ثمل المعاطف لم یز رقباؤه الاعلی مثل القضیب وارشقا.
( از فوات الوفیات ج 1 ص 158 ).
و نیز رجوع به کتاب حسن المحاضره فی اخبارمصر و القاهرة ص 259 شود.
فرهنگ فارسی
ابو الوفا شرف الدین راجح بن اسماعیل الاسدی الحلی شاعر ادیب در نیم. ربیع الاخر ۵۷٠ ق . در حله متولد شد و در ۲۷ شعبان در دمشق در گذشت و در باب الصغر دفن شد از آثار او دیوان شعری است که ملوک مصر و شام و الجزیره را مدح کرده است .
دانشنامه عمومی
راجح بن اسماعیل اسدی حِلّی با کُنیهٔ ابوالوفاء و لقب شرف الدین ( ۱۱۷۴–۱۲۳۰م ) شاعر عراقی بود. نخست به بغداد رفت و نزد والیان آن جایگاهی یافت. سپس به حلب مهاجرت کرد و نزد ایوبیان نفوذ پیدا کرد. همان جا تا درگذشت ماندگار شد. او را با لقبِ شرف الدین مدح می نمودند. [ ۱]