راتبه خوار

لغت نامه دهخدا

راتبه خوار. [ ت ِ ب َ / ب ِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) وظیفه خوار. ( آنندراج ). رجوع به راتب خوار شود.

وظیفه خوار .

کسی که جیره و مستمری می گیرد، راتب خوار، وظیفه خوار.

ادرارخوار. [ اِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) راتبه خوار :
ملک احسان ترا صد چون سحاب ادرارخوار
خرمن فضل ترا صد چون عطارد خوشه چین.
سلمان.