رابینز فردریک

دانشنامه آزاد فارسی

رابینْْز، فرِدْریک (۱۹۱۶ـ۲۰۰۳)(Robbins, Fredrick)
پزشک متخصص بیماری های کودکان و ویروس شناس امریکایی. در اوبرن، واقع در ایالت آلاباما، زاده شد. در ۱۹۵۴، با جان اندرز و تامس ولر به سبب کشت ویروس فلج اطفال در کشت بافت به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی دست یافت. این موفقیت منجر به ساخت واکسن فلج اطفال، دستیابی به روش های تشخیص پیشرفته، و جداسازی ویروس های جدید شد. رابینز در ۱۹۴۰ از دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد فارغ التحصیل شد و طی جنگ جهانی دوم، سرپرست یکی از آزمایشگاه های تشخیص پزشکی ارتش امریکا و بخش ریکتزیا بود و دربارۀ همه گیری های هپاتیت عفونی، تیفوس، و تب کیو مطالعاتی صورت داد. پس از جنگ، تحصیلات تخصصی خود را به پایان رساند و در ۱۹۴۸، در بیمارستان کودکان بوستون به اندرز و ولر پیوست. در ۱۹۵۲، آنان موفق به تکثیر ویروس فلج اطفال در مخلوطی از یاخته های جنینی پوست و یاخته های ماهیچه ای معلق در محیط کشت شدند و نظریۀ تکثیر نشدن این ویروس در یاخته های غیرعصبی را رد کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس