[ویکی فقه] رابطه مصرح، از اصطلاحات علم منطق بوده و به رابطه مذکور در قضیه گفته می شود.
رابطه مصرح، از اصطلاحات علم منطق بوده و به رابطه مذکور در قضیه گفته می شود.رابطه در قضیه به لحاظ تصریح و عدم تصریح به آن، بر دو قسم است:۱-رابطه مصرَّح؛۲- رابطه مضمر.در قضیه علاوه بر موضوع و محمول، به لفظ دیگری نیاز است که بر نسبت حکمیه دلالت کند و بین آن دو اتحاد و یگانگی برقرار کند. به چنین لفظی «رابطه» می گویند.رابطه گاهی به سبب معلوم بودنش در قضیه ملفوظه حذف می شود که از آن به «رابطه مُضمَر» تعبیر می شود؛ مانند: «زید کاتب» که اگر بخواهیم رابطه را آشکار کنیم تبدیل به «زیدٌ هو کاتبٌ» می شود.گاهی هم رابطه، مذکور و مصرَّح است که از آن به عنوان «رابطه مصرَّح» تعبیر می شود. رابطه مصرَّح، گاهی در قالب اسم است؛ مانند: «زید هو حیٌّ»، و گاهی در قالب کلمه (فعل) ؛ مانند: «زید کان شاعراً».
رابطه مصرح، از اصطلاحات علم منطق بوده و به رابطه مذکور در قضیه گفته می شود.رابطه در قضیه به لحاظ تصریح و عدم تصریح به آن، بر دو قسم است:۱-رابطه مصرَّح؛۲- رابطه مضمر.در قضیه علاوه بر موضوع و محمول، به لفظ دیگری نیاز است که بر نسبت حکمیه دلالت کند و بین آن دو اتحاد و یگانگی برقرار کند. به چنین لفظی «رابطه» می گویند.رابطه گاهی به سبب معلوم بودنش در قضیه ملفوظه حذف می شود که از آن به «رابطه مُضمَر» تعبیر می شود؛ مانند: «زید کاتب» که اگر بخواهیم رابطه را آشکار کنیم تبدیل به «زیدٌ هو کاتبٌ» می شود.گاهی هم رابطه، مذکور و مصرَّح است که از آن به عنوان «رابطه مصرَّح» تعبیر می شود. رابطه مصرَّح، گاهی در قالب اسم است؛ مانند: «زید هو حیٌّ»، و گاهی در قالب کلمه (فعل) ؛ مانند: «زید کان شاعراً».
wikifeqh: رابطه_مصرح