رابطه بیعت شجره و عدالت صحابه

[ویکی فقه] اهل سنت با استناد به آیه ۱۸ سوره فتح عدالت تمامی صحابه و رضایت دائمی خداوند از کسانی که در آن واقعه حضور داشته اند را اثبات می کنند، حال باید بررسی کنیم که آیا این آیه، عدالت همه صحابی را اثبات می کند یا نه.
یکی از آیاتی که اهل سنت برای اثبات عدالت تمامی صحابه استناد و رضایت دائمی خداوند از کسانی که در این واقعه حضور داشته اند استفاده می کنند، آیه ۱۸ سوره فتح است که خداوند در این آیه می فرماید:«لَقَدْ رَضِیَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِینَ اِذْ یُبَایِعُونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِی قُلُوبِهِمْ فَاَنْزَلَ السَّکِینَةَ عَلَیْهِمْ وَاَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِیبًا؛
فتح/سوره۴۸، آیه۱۸.
این آیه شامل تمامی صحابه نمی شود، بلکه فقط شامل مؤمنینی می شود که در این واقعه حضور داشته اند و بر پیمان خویش، تا آخر عمر پا بر جا بوده اند.