رابطه اخلاق با علوم دیگر

[ویکی فقه] علم اخلاق علاوه بر گفت وگو از صفات نفسانی خوب و بد، از اعمال و رفتار متناسب با آن ها نیز بحث می کند. علم اخلاق نیز مانند هر علمی با پاره ای از دانش های موجود، مناسبات نزدیک دارد. برای تبیین قلمرو علم اخلاق و تکمیل شناسایی آن مناسبات، با بعضی از علوم نزدیک به آن از قبیل علم فقه، حقوق، عرفان عملی و علوم تربیتی و روان شناسی در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است.
با مراجعه به اصلی ترین منابع کلاسیک و متعارف علم اخلاق در حوزه علوم اسلامی و دقت در موارد کاربرد آن در قرآن و احادیث، علم اخلاق را می توان به شرح زیر تعریف کرد:علم اخلاق، علمی است که صفات نفسانی خوب و بد و اعمال و رفتار اختیاری متناسب با آن ها را معرفی می کند و شیوه تحصیل صفات نفسانی خوب و انجام اعمال پسندیده و دوری از صفات نفسانی بد و اعمال ناپسند را نشان می دهد. بر اساس این تعریف علم اخلاق علاوه بر گفت وگو از صفات نفسانی خوب و بد، از اعمال و رفتار متناسب با آن ها نیز بحث می کند. غیر از این، راه کارهای رسیدن به فضیلت ها و دوری از رذیلت ها اعم از نفسانی و رفتاری را نیز مورد بررسی قرار می دهد. بنابر این موضوع علم اخلاق، عبارت است از: صفات و اعمال خوب و بد، از آن جهات که برای انسان قابل تحصیل و اجتناب و یا انجام و ترک اند.
علم اخلاق و علوم دیگر
علم اخلاق نیز مانند هر علمی با پاره ای از دانش های موجود، مناسبات نزدیک دارد. برای تبیین قلمرو علم اخلاق و تکمیل شناسایی آن مناسبات، علم اخلاق را با بعضی از علوم نزدیک به آن از قبیل علم فقه، حقوق، عرفان عملی و علوم تربیتی و روان شناسی مورد مطالعه قرار می دهیم.
← با علم فقه
۱. ↑ ابن مسکویه، احمد بن محمد، تهذیب الاخلاق و طهاره الاعراق، ص۲۷.۲. ↑ طوسی، خواجه نصیر الدین، اخلاق ناصری، ص۴۸.۳. ↑ صدر الدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، الاسفار الاربعه، ج۴، ص۱۱۶-۱۱۷.
...