رابرت امانوئل پیرس زادهٔ ۲۹ اکتبر ۱۹۷۳ در شهر رنس فرانسه است. همسر این بازیکن، جسیکا لِمَری است و او دو فرزند دارد.
پست این بازیکن هافبک تهاجمی است، همچنین او می تواند به عنوان هافبک وسط، پشت مهاجمین هم بازی کند.
پیرس دانش آموخته فرهنگستان باشگاه مِتز است و به عنوان بازیکن حرفه ای اولین بازی خود را مقابل باشگاه لیون انجام داده است. او در شش فصلی که در لیگ فرانسه گذراند، ۴۳ گل در ۱۶۲ بازی به ثمر رساند و توانست با تیم متز جام حذفی فرانسه را از آن خود کند. پیرس در سال ۱۹۹۸ با عقد قراردادی به ارزش ۵ میلیون یورو به باشگاه مارسی پیوست ولی حضور موفقی در این باشگاه نداشت. تیم مارسی در سال اول حضور پیرس، تنها با اختلاف یک امتیاز نتوانست قهرمان فرانسه شود. مشکلات این بازیکن با باشگاه در سال دوم، باعث شد او تیم مارسی را ترک کند.
پیرس در سال ۲۰۰۰ پیشنهادهای زیادی از تیم های رئال مادرید اسپانیا و یوونتوس ایتالیا داشت اما به تیم آرسنال انگلستان پیوست تا جای خالی مارک اورمارس هلندی را که تازه به جمع بازیکنان تیم بارسلونای اسپانیا اضافه شده بود، پر کند. بیان جملهٔ جنجالی «لیگ انگلستان، خشن است» در یکی از مصاحبه ها، انتقادهای بسیاری را نسبت به پیرس برانگیخت اما او با به ثمر رساندن گلی حسّاس و پیروزی بخش در نیمه نهایی جام حذفی انگلستان ( جام حذفی فوتبال انگلیس ) مقابل تیم تاتنهام ( تیم آرسنال در فینال ۲–۱ مغلوب لیورپول شد ) به همهٔ این انتقادها پاسخ داد.
رابرت پیرس در فصل ۰۲–۲۰۰۱ با بازی های فوق العاده و به ثمر رساندن چندین گل مؤثر، نه تنها یکی از پایه های اصلی قهرمانی تیم آرسنال بود بلکه در همان فصل، به عنوان بازیکن سال آرسنال انتخاب شد؛ و با ۱۴ گل زده در ۲۰ بازی، فصل را به پایان برد.
در فصل ۰۴–۲۰۰۳ او و تیری هانری یک زوج استثنایی را تشکیل دادند. در این فصل، تیم آرسنال، بدون حتی یک شکست قهرمان شد. رابرت پیرس با زدن ۱۴ گل و ۷ پاس گل، دومین گلزن آرسنال پس از تیری هانری که ۳۱گل به ثمر رسانده بود، به حساب می آمد.
در فصل ۰۵–۲۰۰۴ پیرس با به ثمر رساندن ۱۴ گل، بعد از تیری هانری و اندرو جانسون نفر سوم لیست بهترین گلزنان لیگ برتر انگلستان شد.
۲۰۰۵–۰۶، آخرین فصل حضور پیرس در آرسنال به حساب می آید. او، این فصل را خوب آغاز نکرد و در عین حال، آرسن ونگر، سرمربی تیم آرسنال، ترجیح می داد او را با بازیکنان جوان تر همچون الکساندر هلب و خوزه آنتونیو ریس تعویض کند. پیرس آخرین بازی خود را مقابل تیم بارسلونا در جام قهرمانان اروپا انجام داد؛ در این بازی، او در دقایق اولیه و به دنبال اخراج ینس لمن، دروازه بان آرسنال، از زمین بیرون کشیده شد. او در پایان بازی یاد شده ( که به باخت۱–۲ آرسنال انجامید ) ، گفت: «هنگامی که به تابلوی داور چهارم نگاه کردم و شماره ام را روی آن دیدم، فهمیدم که دیگر آرسن ونگر به من اطمینان ندارد. فقط ۱۲ دقیقه در مهمترین بازی عمرم بازی کردم و جلوی خانوادهٔ خود که روی صندلی های ورزشگاه حاضر شده بودند، همان خانواده ای که شاهد قهرمانی من با تیم ملی فرانسه در آن ورزشگاه بودند، بازی را ترک کردم. »
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپست این بازیکن هافبک تهاجمی است، همچنین او می تواند به عنوان هافبک وسط، پشت مهاجمین هم بازی کند.
پیرس دانش آموخته فرهنگستان باشگاه مِتز است و به عنوان بازیکن حرفه ای اولین بازی خود را مقابل باشگاه لیون انجام داده است. او در شش فصلی که در لیگ فرانسه گذراند، ۴۳ گل در ۱۶۲ بازی به ثمر رساند و توانست با تیم متز جام حذفی فرانسه را از آن خود کند. پیرس در سال ۱۹۹۸ با عقد قراردادی به ارزش ۵ میلیون یورو به باشگاه مارسی پیوست ولی حضور موفقی در این باشگاه نداشت. تیم مارسی در سال اول حضور پیرس، تنها با اختلاف یک امتیاز نتوانست قهرمان فرانسه شود. مشکلات این بازیکن با باشگاه در سال دوم، باعث شد او تیم مارسی را ترک کند.
پیرس در سال ۲۰۰۰ پیشنهادهای زیادی از تیم های رئال مادرید اسپانیا و یوونتوس ایتالیا داشت اما به تیم آرسنال انگلستان پیوست تا جای خالی مارک اورمارس هلندی را که تازه به جمع بازیکنان تیم بارسلونای اسپانیا اضافه شده بود، پر کند. بیان جملهٔ جنجالی «لیگ انگلستان، خشن است» در یکی از مصاحبه ها، انتقادهای بسیاری را نسبت به پیرس برانگیخت اما او با به ثمر رساندن گلی حسّاس و پیروزی بخش در نیمه نهایی جام حذفی انگلستان ( جام حذفی فوتبال انگلیس ) مقابل تیم تاتنهام ( تیم آرسنال در فینال ۲–۱ مغلوب لیورپول شد ) به همهٔ این انتقادها پاسخ داد.
رابرت پیرس در فصل ۰۲–۲۰۰۱ با بازی های فوق العاده و به ثمر رساندن چندین گل مؤثر، نه تنها یکی از پایه های اصلی قهرمانی تیم آرسنال بود بلکه در همان فصل، به عنوان بازیکن سال آرسنال انتخاب شد؛ و با ۱۴ گل زده در ۲۰ بازی، فصل را به پایان برد.
در فصل ۰۴–۲۰۰۳ او و تیری هانری یک زوج استثنایی را تشکیل دادند. در این فصل، تیم آرسنال، بدون حتی یک شکست قهرمان شد. رابرت پیرس با زدن ۱۴ گل و ۷ پاس گل، دومین گلزن آرسنال پس از تیری هانری که ۳۱گل به ثمر رسانده بود، به حساب می آمد.
در فصل ۰۵–۲۰۰۴ پیرس با به ثمر رساندن ۱۴ گل، بعد از تیری هانری و اندرو جانسون نفر سوم لیست بهترین گلزنان لیگ برتر انگلستان شد.
۲۰۰۵–۰۶، آخرین فصل حضور پیرس در آرسنال به حساب می آید. او، این فصل را خوب آغاز نکرد و در عین حال، آرسن ونگر، سرمربی تیم آرسنال، ترجیح می داد او را با بازیکنان جوان تر همچون الکساندر هلب و خوزه آنتونیو ریس تعویض کند. پیرس آخرین بازی خود را مقابل تیم بارسلونا در جام قهرمانان اروپا انجام داد؛ در این بازی، او در دقایق اولیه و به دنبال اخراج ینس لمن، دروازه بان آرسنال، از زمین بیرون کشیده شد. او در پایان بازی یاد شده ( که به باخت۱–۲ آرسنال انجامید ) ، گفت: «هنگامی که به تابلوی داور چهارم نگاه کردم و شماره ام را روی آن دیدم، فهمیدم که دیگر آرسن ونگر به من اطمینان ندارد. فقط ۱۲ دقیقه در مهمترین بازی عمرم بازی کردم و جلوی خانوادهٔ خود که روی صندلی های ورزشگاه حاضر شده بودند، همان خانواده ای که شاهد قهرمانی من با تیم ملی فرانسه در آن ورزشگاه بودند، بازی را ترک کردم. »
wiki: رابرت پیرس