رابرت مک کورمیک ( Robert McCormick ) ( زادهٔ ۲۲ ژوئیه ۱۸۰۰ – درگذشتهٔ ۲۵ اکتبر ۱۸۹۰ ) ، جراح کشتی در نیروی دریایی سلطنتی، کاوشگر و طبیعت گرا بریتانیایی بود.
مک کورمیک در گریت یارموث، انگلستان چشم به جهان گشود. پدرش، رابرت مک کورمیک، از اهالی بالریگ، شهرستان تایرون و جراح نیروی دریایی بود. از سال ۱۸۲۱، مک کورمیک در لندن تحت نظر سر آستلی کوپر در بیمارستان سنت توماس و بیمارستان گایز به تحصیل در رشتهٔ پزشکی پرداخت و در سال ۱۸۲۲ دیپلم خود را گرفت سپس در سال ۱۸۲۳ به عنوان دستیار جراح به نیروی دریایی سلطنتی پیوست. او پیش از ترک نیروی دریایی به علت بیماری، به مدت دو سال در هند غربی خدمت کرد. پس از یک سال مأموریت درون یک کشتی در دریای شمال، [ ۱] در سال ۱۸۲۷، رابرت دستیار جراح در کشتی HMS هکلا به فرماندهی ویلیام ادوارد پری شد و به گروه کاوشگر پری در جستجوی قطب شمال پیوست. رابرت به سه مأموریت خارج از کشور رفت و در آن مأموریت ها احساس کرد که مورد قدردانی قرار نگرفته است که در نتیجه در زمرهٔ «ترک خدمت» قرار گرفت که در اصطلاح نیروی دریایی به معنای نارضایتی یا ناسازگاری شخصی بود. [ ۲]
پیش از شروع سال ۱۸۳۰، رابرت مرخصی با حقوق انتظار خدمت گرفت و در سخنرانی های تاریخ طبیعی رابرت جیم سان در دانشگاه ادینبورگ شرکت کرد. این سخنرانی ها توسط نیروی دریایی حمایت می شد و مک کورمیک احساس نمود که «فقط اسکاتلندی ها فرصت این را دارند که رئیس بخش ما شوند». مک کورمیک همچنین در کلاس های خدمات پزشکی، مامایی، گیاه شناسی و شیمی شرکت کرد و رشتهٔ جراحی را از جان لزارز آموخت. در می ۱۸۳۱، مک کورمیک به لندن بازگشت، جاییکه فرانسیس بوفورت به دنبال پرسنل مناسب برای سفری اکتشافی به آمریکای جنوبی بود. مک کورمیک واجد شرایط به نظر می رسید و به عنوان جراح برای دومین سفر کشتی اچ ام اس بیگل، تحت فرماندهی کاپیتان رابرت فیتزروی استخدام شد. مک کورمیک تصور می کرد که این موقعیت می تواند، فرصتی به عنوان یک طبیعت شناس در اختیار او قرار دهد، به طوری که جیمسون در نوامبر به او نامه نوشت و توصیه های دقیق و مفصلی به او کرد که چطور از «فرصت های بی شماری» که این «سفر اکتشافی» برای «پیشرفت تاریخ طبیعی» فراهم می کند، نهایت استفاده را نماید. مک کورمیک کاملاً انتظار داشت که مجموعه ای بزرگ از تاریخ طبیعی با ارزش اجتماعی قابل توجه ای را گردآوری کند و به عنوان یک طبیعت شناس کاوشگر مشهور شود. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمک کورمیک در گریت یارموث، انگلستان چشم به جهان گشود. پدرش، رابرت مک کورمیک، از اهالی بالریگ، شهرستان تایرون و جراح نیروی دریایی بود. از سال ۱۸۲۱، مک کورمیک در لندن تحت نظر سر آستلی کوپر در بیمارستان سنت توماس و بیمارستان گایز به تحصیل در رشتهٔ پزشکی پرداخت و در سال ۱۸۲۲ دیپلم خود را گرفت سپس در سال ۱۸۲۳ به عنوان دستیار جراح به نیروی دریایی سلطنتی پیوست. او پیش از ترک نیروی دریایی به علت بیماری، به مدت دو سال در هند غربی خدمت کرد. پس از یک سال مأموریت درون یک کشتی در دریای شمال، [ ۱] در سال ۱۸۲۷، رابرت دستیار جراح در کشتی HMS هکلا به فرماندهی ویلیام ادوارد پری شد و به گروه کاوشگر پری در جستجوی قطب شمال پیوست. رابرت به سه مأموریت خارج از کشور رفت و در آن مأموریت ها احساس کرد که مورد قدردانی قرار نگرفته است که در نتیجه در زمرهٔ «ترک خدمت» قرار گرفت که در اصطلاح نیروی دریایی به معنای نارضایتی یا ناسازگاری شخصی بود. [ ۲]
پیش از شروع سال ۱۸۳۰، رابرت مرخصی با حقوق انتظار خدمت گرفت و در سخنرانی های تاریخ طبیعی رابرت جیم سان در دانشگاه ادینبورگ شرکت کرد. این سخنرانی ها توسط نیروی دریایی حمایت می شد و مک کورمیک احساس نمود که «فقط اسکاتلندی ها فرصت این را دارند که رئیس بخش ما شوند». مک کورمیک همچنین در کلاس های خدمات پزشکی، مامایی، گیاه شناسی و شیمی شرکت کرد و رشتهٔ جراحی را از جان لزارز آموخت. در می ۱۸۳۱، مک کورمیک به لندن بازگشت، جاییکه فرانسیس بوفورت به دنبال پرسنل مناسب برای سفری اکتشافی به آمریکای جنوبی بود. مک کورمیک واجد شرایط به نظر می رسید و به عنوان جراح برای دومین سفر کشتی اچ ام اس بیگل، تحت فرماندهی کاپیتان رابرت فیتزروی استخدام شد. مک کورمیک تصور می کرد که این موقعیت می تواند، فرصتی به عنوان یک طبیعت شناس در اختیار او قرار دهد، به طوری که جیمسون در نوامبر به او نامه نوشت و توصیه های دقیق و مفصلی به او کرد که چطور از «فرصت های بی شماری» که این «سفر اکتشافی» برای «پیشرفت تاریخ طبیعی» فراهم می کند، نهایت استفاده را نماید. مک کورمیک کاملاً انتظار داشت که مجموعه ای بزرگ از تاریخ طبیعی با ارزش اجتماعی قابل توجه ای را گردآوری کند و به عنوان یک طبیعت شناس کاوشگر مشهور شود. [ ۳]
wiki: رابرت مک کورمیک