رابرت مَپِل تورپ ( انگلیسی: Robert Mapplethorpe، زاده ۴ نوامبر ۱۹۴۶–مرگ ۹ مارس ۱۹۸۹ ) ؛ عکاس آمریکایی بود که به دلیل پرترههای دارای سبک خاص و ابعاد بزرگ اش و عکاسی از گل ها و مدل های برهنهٔ مردان معروف گردید.
... [مشاهده متن کامل]
دیدگاه بی پرده و دارای طبیعت شهوانی موجود در آثار دورهٔ میانه کاری او باعث شد که بحث هایی در مورد تأمین هزینهٔ این گونه آثار از هزینه های عمومی به وجود بیاید.
او در یک خانوادهٔ کاتولیک نیم انگلیسی - نیم ایرلندی، در محلهٔ فلورال پارک در لانگ آیلند نیویورک به دنیا آمد. او لیسانس هنرهای زیبایش را از مؤسسهٔ «پرات» در بروکلین دریافت کرد. در این مؤسسه او با استفاده از مواد مختلف آثاری را به وجود آورد. بلافاصله پس از فارغ التحصیلی اولین عکس هایش را با استفاده از یک دوربین پولاروید گرفت. در اواسط دههٔ هفتاد میلادی، او دوربینی خبری که می توانست عکس های آن را در ابعاد بزرگ چاپ کند، تهیه نمود و آغاز به عکاسی از محدودهٔ وسیعی از آشنایان خود کرد. در میان این آشنایان هنرمندان، موسیقیدانان، فعالین اجتماعی، ستاره های فیلم های هرزه نگاری و بازدیدکنندگان کلوب های جنسی زیرزمینی به چشم می خوردند. در طی دههٔ ۸۰ میلادی، آثار او به سمت زیبایی شکل گرایانه ( فرمال ) جهت گیری یافت. تلاش او در این دوران بر تصاویر برهنهٔ تندیس وار از مدل های مرد و زن، طبیعت بی جان و ظریف در تصاویری از گل ها و پرتره های رسمی و شکل گرا از هنرمندان و اشخاص مشهور، متمرکز بود.
اکثر عکس های او در استودیوی شخصی اش گرفته شده اند. موضوعات معمولی که وی از آن ها عکاسی کرده است شامل پرتره هایی از افرادی که امروزه معروف هستند ( مانند اندی وارهول، دبورا هری، ریچارد گر و پتی اسمیث ) ، موضوعات مربوط به سادیسم و مازوخیسم جنسی و تصاویری از مدل های برهنه ( معمولاً دارای جذابیت همجنس گرایانه ) است. یکی از معروفترین عکس های او تصویری از خودش است که او را در حالتی نشان می دهد که توسط منتقدین «تکان دهنده» و «غافلگیرکننده» نوصیف شده است. مسئله جالب این است که در حالی که بسیاری او را با عکس های نمای نزدیکی که از گل ها گرفته می شناسند یا پرتره های او را بخاطر می آورند، گروه دیگری هم هستند که تصاویر برهنه و عکاسی او از تندیس ها و مجسمه ها را بخاطر دارند. عکس برداری از مجسمه ها آخرین نوآوری عمدهٔ او بود و بسیاری این بحث را مطرح کرده اند که این مجموعه به نوعی شیوهٔ برخورد نمودن با عکس های برهنه ای که گرفته بود را توضیح می دهد. مپل ثورپ با نسخه های چاپ شدهٔ عکس هایش مانند نقاشی رفتار می کرد؛ به طوری که از روش های چاپ ویژه استفاده می کرد و عکس ها را در قاب های عجیب و غریب قرار می داد.
... [مشاهده متن کامل]
دیدگاه بی پرده و دارای طبیعت شهوانی موجود در آثار دورهٔ میانه کاری او باعث شد که بحث هایی در مورد تأمین هزینهٔ این گونه آثار از هزینه های عمومی به وجود بیاید.
او در یک خانوادهٔ کاتولیک نیم انگلیسی - نیم ایرلندی، در محلهٔ فلورال پارک در لانگ آیلند نیویورک به دنیا آمد. او لیسانس هنرهای زیبایش را از مؤسسهٔ «پرات» در بروکلین دریافت کرد. در این مؤسسه او با استفاده از مواد مختلف آثاری را به وجود آورد. بلافاصله پس از فارغ التحصیلی اولین عکس هایش را با استفاده از یک دوربین پولاروید گرفت. در اواسط دههٔ هفتاد میلادی، او دوربینی خبری که می توانست عکس های آن را در ابعاد بزرگ چاپ کند، تهیه نمود و آغاز به عکاسی از محدودهٔ وسیعی از آشنایان خود کرد. در میان این آشنایان هنرمندان، موسیقیدانان، فعالین اجتماعی، ستاره های فیلم های هرزه نگاری و بازدیدکنندگان کلوب های جنسی زیرزمینی به چشم می خوردند. در طی دههٔ ۸۰ میلادی، آثار او به سمت زیبایی شکل گرایانه ( فرمال ) جهت گیری یافت. تلاش او در این دوران بر تصاویر برهنهٔ تندیس وار از مدل های مرد و زن، طبیعت بی جان و ظریف در تصاویری از گل ها و پرتره های رسمی و شکل گرا از هنرمندان و اشخاص مشهور، متمرکز بود.
اکثر عکس های او در استودیوی شخصی اش گرفته شده اند. موضوعات معمولی که وی از آن ها عکاسی کرده است شامل پرتره هایی از افرادی که امروزه معروف هستند ( مانند اندی وارهول، دبورا هری، ریچارد گر و پتی اسمیث ) ، موضوعات مربوط به سادیسم و مازوخیسم جنسی و تصاویری از مدل های برهنه ( معمولاً دارای جذابیت همجنس گرایانه ) است. یکی از معروفترین عکس های او تصویری از خودش است که او را در حالتی نشان می دهد که توسط منتقدین «تکان دهنده» و «غافلگیرکننده» نوصیف شده است. مسئله جالب این است که در حالی که بسیاری او را با عکس های نمای نزدیکی که از گل ها گرفته می شناسند یا پرتره های او را بخاطر می آورند، گروه دیگری هم هستند که تصاویر برهنه و عکاسی او از تندیس ها و مجسمه ها را بخاطر دارند. عکس برداری از مجسمه ها آخرین نوآوری عمدهٔ او بود و بسیاری این بحث را مطرح کرده اند که این مجموعه به نوعی شیوهٔ برخورد نمودن با عکس های برهنه ای که گرفته بود را توضیح می دهد. مپل ثورپ با نسخه های چاپ شدهٔ عکس هایش مانند نقاشی رفتار می کرد؛ به طوری که از روش های چاپ ویژه استفاده می کرد و عکس ها را در قاب های عجیب و غریب قرار می داد.
