چارلز رابرت ردفورد جونیور ( به انگلیسی: Charles Robert Redford, Jr ) ( زاده ۱۸ اوت ۱۹۳۶ ) هنرپیشه، کارگردان، تهیه کننده و بازرگان آمریکایی برنده اسکار بهترین کارگردانی است.
او در سنتا مونیکا کالیفرنیا در آمریکا به دنیا آمد و از مدرسهٔ ون نویز در لس آنجلس فارغ التحصیل شد و از آنجا با بورس بیس بال وارد دانشگاه کلورادو شد که در آنجا بر اثر نوشیدن بیش از حد نوشیدنی های الکلی بعد از مرگ مادرش در سن ۱۸ سالگی بورس خود را از دست داد. بعد از آن وارد نقاشی شد و همچنین در کلاس های نمایش و طراحی آکادمی آمریکایی هنرهای نمایشی در نیویورک شرکت یافت.
... [مشاهده متن کامل]
ردفورد در سال ۱۹۵۸ با لولا ون واگنن ازدواج کرد که در سال ۱۹۸۵ با داشتن ۴ فرزند از همدیگر جدا شدند. ( یکی از آن ها قبل از طلاقشان در گذشت ) نام فرزندان ردفورد عبارت اند از: شاونا، امی ( بازیگر ) و جیمز ( فیلم نامه نویس )
ردفورد اولین فیلم خود «مردم عادی» را در سال ۱۹۸۰ کارگردانی کرد که اسکار کارگردانی را برایش به ارمغان آورد. ردفورد در کنار وارن بیتی، کلینت ایستوود، مل گیبسون، ریچارد اتنبرا و کوین کاستنر از معدود دریافت کنندگان جایزه اسکار است که بیشتر بخاطر بازیگری مشهور هستند. او مؤسس جشنواره فیلم ساندنس است که فلسفهٔ وجودی اش حمایت از فیلم های مستقل و بازار فروش آن ها است.
ردفورد در طول بیش از ۶۰ سال فعالیت خود، در سال ۲۰۰۲ موفق به دریافت جوایز فیلم از جمله یک جایزه اسکار افتخاری برای یک عمر فعالیت هنری شد. در آوریل ۲۰۱۴، مجله تایم از ردفورد به عنوان یکی از ۱۰۰ نفر «تأثیرگذارترین افراد جهان» نام برد. در سال ۲۰۱۶، او موفق به دریافت مدال آزادی از رئیس جمهور آمریکا شد.
ردفورد بازیگری را از اواخر دهه ۱۹۵۰ در تلویزیون آغاز کرد، از جمله حضور در منطقه گرگ و میش: فیلم در سال ۱۹۶۲. او نامزد دریافت جایزه امی را به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل برای اجرای بازی در فیلم «صدای چارلی پونت» ( ۱۹۶۲ ) گردید. بزرگ ترین موفقیت وی در برادوی به عنوان همسر الیزابت اشلی در پابرهنه در پارک ساخته نیل سایمون ( ۱۹۶۳ ) بود. ردفورد اولین فیلم خود بنام شکار جنگ را در سال ۱۹۶۲ ساخت. نقش او در فیلم درون دیزی کلاور ( ۱۹۶۵ ) برای او جایزه گلدن گلوب بهترین ستاره نوظهور را به دست آورد. او در کنار پاول نیومن در فیلم بوچ کسیدی و ساندنس کید ( ۱۹۶۹ ) به ایفای نقش پرداخت که موفقیت بزرگی بود و او را به یک ستاره تبدیل کرد. او با فیلم جرمایا جانسون ( ۱۹۷۲ ) به موفقیت بزرگی در گیشه دست پیدا کرد. بازی در فیلم ماندگار نیش و همکاری مجددش با پل نیومن نامزدی دریافت جایزه اسکار را برایش به ارمغان آورد. همزمان در همان سال، او در نقش مقابل باربارا استرایسند در فیلم آنطور که بودیم ( The Way We Were ) خوش درخشید. در سال ۱۹۷۶ بازی در فیلم برجسته، محبوب و تحسین شده همه مردان رئیس جمهور، فیلمی در ژانر سیاسی با موضوع رسوایی واترگیت، در کنار داستین هافمن و جک واردن حلقه موفقیت های ردفورد را تکمیل کرد.
او در سنتا مونیکا کالیفرنیا در آمریکا به دنیا آمد و از مدرسهٔ ون نویز در لس آنجلس فارغ التحصیل شد و از آنجا با بورس بیس بال وارد دانشگاه کلورادو شد که در آنجا بر اثر نوشیدن بیش از حد نوشیدنی های الکلی بعد از مرگ مادرش در سن ۱۸ سالگی بورس خود را از دست داد. بعد از آن وارد نقاشی شد و همچنین در کلاس های نمایش و طراحی آکادمی آمریکایی هنرهای نمایشی در نیویورک شرکت یافت.
... [مشاهده متن کامل]
ردفورد در سال ۱۹۵۸ با لولا ون واگنن ازدواج کرد که در سال ۱۹۸۵ با داشتن ۴ فرزند از همدیگر جدا شدند. ( یکی از آن ها قبل از طلاقشان در گذشت ) نام فرزندان ردفورد عبارت اند از: شاونا، امی ( بازیگر ) و جیمز ( فیلم نامه نویس )
ردفورد اولین فیلم خود «مردم عادی» را در سال ۱۹۸۰ کارگردانی کرد که اسکار کارگردانی را برایش به ارمغان آورد. ردفورد در کنار وارن بیتی، کلینت ایستوود، مل گیبسون، ریچارد اتنبرا و کوین کاستنر از معدود دریافت کنندگان جایزه اسکار است که بیشتر بخاطر بازیگری مشهور هستند. او مؤسس جشنواره فیلم ساندنس است که فلسفهٔ وجودی اش حمایت از فیلم های مستقل و بازار فروش آن ها است.
ردفورد در طول بیش از ۶۰ سال فعالیت خود، در سال ۲۰۰۲ موفق به دریافت جوایز فیلم از جمله یک جایزه اسکار افتخاری برای یک عمر فعالیت هنری شد. در آوریل ۲۰۱۴، مجله تایم از ردفورد به عنوان یکی از ۱۰۰ نفر «تأثیرگذارترین افراد جهان» نام برد. در سال ۲۰۱۶، او موفق به دریافت مدال آزادی از رئیس جمهور آمریکا شد.
ردفورد بازیگری را از اواخر دهه ۱۹۵۰ در تلویزیون آغاز کرد، از جمله حضور در منطقه گرگ و میش: فیلم در سال ۱۹۶۲. او نامزد دریافت جایزه امی را به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل برای اجرای بازی در فیلم «صدای چارلی پونت» ( ۱۹۶۲ ) گردید. بزرگ ترین موفقیت وی در برادوی به عنوان همسر الیزابت اشلی در پابرهنه در پارک ساخته نیل سایمون ( ۱۹۶۳ ) بود. ردفورد اولین فیلم خود بنام شکار جنگ را در سال ۱۹۶۲ ساخت. نقش او در فیلم درون دیزی کلاور ( ۱۹۶۵ ) برای او جایزه گلدن گلوب بهترین ستاره نوظهور را به دست آورد. او در کنار پاول نیومن در فیلم بوچ کسیدی و ساندنس کید ( ۱۹۶۹ ) به ایفای نقش پرداخت که موفقیت بزرگی بود و او را به یک ستاره تبدیل کرد. او با فیلم جرمایا جانسون ( ۱۹۷۲ ) به موفقیت بزرگی در گیشه دست پیدا کرد. بازی در فیلم ماندگار نیش و همکاری مجددش با پل نیومن نامزدی دریافت جایزه اسکار را برایش به ارمغان آورد. همزمان در همان سال، او در نقش مقابل باربارا استرایسند در فیلم آنطور که بودیم ( The Way We Were ) خوش درخشید. در سال ۱۹۷۶ بازی در فیلم برجسته، محبوب و تحسین شده همه مردان رئیس جمهور، فیلمی در ژانر سیاسی با موضوع رسوایی واترگیت، در کنار داستین هافمن و جک واردن حلقه موفقیت های ردفورد را تکمیل کرد.
