چارلز رابرت ردفورد جونیور ( Charles Robert Redford, Jr؛ ۱۸ اوت ۱۹۳۶ – ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۵. آنچه که می توان به پیشنهاد چناب ناصری اضافه نمود:
1 - از فرزندان اسکات در دوماهگی 1960 و جیمز در 2020 و در58 سالگی فوت کرده اند و ردفورد 7 نوه دارد.
... [مشاهده متن کامل]
2 - به عنوان یک فعال محیط زیست رهبری مخالفت با احداث خط لوله انتقال نفت Keystone، به عنوان عضو هئیت امناء کالج پیتزر Pitzer سبب حذف سهمیه سوخت فسیلی کالج که بالاترین میزان در فهرست اهدائی را داشته گردید.
3 - در سال ۲۰۱۹، ردفورد در ستون انتقادیop - ed از دولت ترامپ به عنوان �سلطنت در لباس مبدلmonarchy in disguise� یاد کرد و اظهار داشت: �وقت رفتن ترامپ است�. ردفورد بعداً در نوشتن ستون انتقادی دیگری همکاری کرد که در آن از نحوه برخورد ترامپ با بیماری همه گیر کووید - ۱۹ انتقاد کرد و در عین حال از واکنش جمعی مردم به این بیماری به عنوان الگویی برای چگونگی واکنش به تغییرات اقلیمی یاد کرد. او همچنین از تصمیم برای خروج از توافق نامه پاریس انتقاد کرد. در ژوئیه ۲۰۲۰، ردفورد سرمقاله ای نوشت که در آن اظهار داشت رئیس جمهور ترامپ فاقد �قطب نمای اخلاقی� است. در همان مقاله، او اعلام کرد که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ از جو بایدن حمایت خواهد کرد.
4 - ردفورد به عنوان یک فعال محیط زیست، از اعضای هیئت امنای شورای دفاع از منابع طبیعی بود. او در سال ۲۰۱۲ از باراک اوباما، رئیس جمهور دموکرات، برای انتخاب مجدد حمایت کرد. ردفورد اولین نقل قولی بود که در پشت جلد کتاب �آمریکای فلج شده� ( ۲۰۱۵ ) نوشته دونالد ترامپ، در مورد نامزدی ترامپ آمده است: �خوشحالم که او آنجاست، با توجه به شخصیتش و بیان آنچه می گوید و شیوه بیانش، به نظرم اوضاع را تکان می دهد و به نظرم این [بیانیه] بسیار مورد نیاز است. � بعداً نماینده ای از ردفورد توضیح داد که بیانیه ردفورد، که از گفتگوی طولانی تری با لری کینگ گرفته شده بود، به معنای حمایت از ترامپ برای ریاست جمهوری نبوده است.
1 - از فرزندان اسکات در دوماهگی 1960 و جیمز در 2020 و در58 سالگی فوت کرده اند و ردفورد 7 نوه دارد.
... [مشاهده متن کامل]
2 - به عنوان یک فعال محیط زیست رهبری مخالفت با احداث خط لوله انتقال نفت Keystone، به عنوان عضو هئیت امناء کالج پیتزر Pitzer سبب حذف سهمیه سوخت فسیلی کالج که بالاترین میزان در فهرست اهدائی را داشته گردید.
3 - در سال ۲۰۱۹، ردفورد در ستون انتقادیop - ed از دولت ترامپ به عنوان �سلطنت در لباس مبدلmonarchy in disguise� یاد کرد و اظهار داشت: �وقت رفتن ترامپ است�. ردفورد بعداً در نوشتن ستون انتقادی دیگری همکاری کرد که در آن از نحوه برخورد ترامپ با بیماری همه گیر کووید - ۱۹ انتقاد کرد و در عین حال از واکنش جمعی مردم به این بیماری به عنوان الگویی برای چگونگی واکنش به تغییرات اقلیمی یاد کرد. او همچنین از تصمیم برای خروج از توافق نامه پاریس انتقاد کرد. در ژوئیه ۲۰۲۰، ردفورد سرمقاله ای نوشت که در آن اظهار داشت رئیس جمهور ترامپ فاقد �قطب نمای اخلاقی� است. در همان مقاله، او اعلام کرد که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ از جو بایدن حمایت خواهد کرد.
4 - ردفورد به عنوان یک فعال محیط زیست، از اعضای هیئت امنای شورای دفاع از منابع طبیعی بود. او در سال ۲۰۱۲ از باراک اوباما، رئیس جمهور دموکرات، برای انتخاب مجدد حمایت کرد. ردفورد اولین نقل قولی بود که در پشت جلد کتاب �آمریکای فلج شده� ( ۲۰۱۵ ) نوشته دونالد ترامپ، در مورد نامزدی ترامپ آمده است: �خوشحالم که او آنجاست، با توجه به شخصیتش و بیان آنچه می گوید و شیوه بیانش، به نظرم اوضاع را تکان می دهد و به نظرم این [بیانیه] بسیار مورد نیاز است. � بعداً نماینده ای از ردفورد توضیح داد که بیانیه ردفورد، که از گفتگوی طولانی تری با لری کینگ گرفته شده بود، به معنای حمایت از ترامپ برای ریاست جمهوری نبوده است.
چارلز رابرت ردفورد جونیور ( به انگلیسی: Charles Robert Redford, Jr ) ( زاده ۱۸ اوت ۱۹۳۶ ) هنرپیشه، کارگردان، تهیه کننده و بازرگان آمریکایی برنده اسکار بهترین کارگردانی است.
او در سنتا مونیکا کالیفرنیا در آمریکا به دنیا آمد و از مدرسهٔ ون نویز در لس آنجلس فارغ التحصیل شد و از آنجا با بورس بیس بال وارد دانشگاه کلورادو شد که در آنجا بر اثر نوشیدن بیش از حد نوشیدنی های الکلی بعد از مرگ مادرش در سن ۱۸ سالگی بورس خود را از دست داد. بعد از آن وارد نقاشی شد و همچنین در کلاس های نمایش و طراحی آکادمی آمریکایی هنرهای نمایشی در نیویورک شرکت یافت.
... [مشاهده متن کامل]
ردفورد در سال ۱۹۵۸ با لولا ون واگنن ازدواج کرد که در سال ۱۹۸۵ با داشتن ۴ فرزند از همدیگر جدا شدند. ( یکی از آن ها قبل از طلاقشان در گذشت ) نام فرزندان ردفورد عبارت اند از: شاونا، امی ( بازیگر ) و جیمز ( فیلم نامه نویس )
ردفورد اولین فیلم خود «مردم عادی» را در سال ۱۹۸۰ کارگردانی کرد که اسکار کارگردانی را برایش به ارمغان آورد. ردفورد در کنار وارن بیتی، کلینت ایستوود، مل گیبسون، ریچارد اتنبرا و کوین کاستنر از معدود دریافت کنندگان جایزه اسکار است که بیشتر بخاطر بازیگری مشهور هستند. او مؤسس جشنواره فیلم ساندنس است که فلسفهٔ وجودی اش حمایت از فیلم های مستقل و بازار فروش آن ها است.
ردفورد در طول بیش از ۶۰ سال فعالیت خود، در سال ۲۰۰۲ موفق به دریافت جوایز فیلم از جمله یک جایزه اسکار افتخاری برای یک عمر فعالیت هنری شد. در آوریل ۲۰۱۴، مجله تایم از ردفورد به عنوان یکی از ۱۰۰ نفر «تأثیرگذارترین افراد جهان» نام برد. در سال ۲۰۱۶، او موفق به دریافت مدال آزادی از رئیس جمهور آمریکا شد.
ردفورد بازیگری را از اواخر دهه ۱۹۵۰ در تلویزیون آغاز کرد، از جمله حضور در منطقه گرگ و میش: فیلم در سال ۱۹۶۲. او نامزد دریافت جایزه امی را به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل برای اجرای بازی در فیلم «صدای چارلی پونت» ( ۱۹۶۲ ) گردید. بزرگ ترین موفقیت وی در برادوی به عنوان همسر الیزابت اشلی در پابرهنه در پارک ساخته نیل سایمون ( ۱۹۶۳ ) بود. ردفورد اولین فیلم خود بنام شکار جنگ را در سال ۱۹۶۲ ساخت. نقش او در فیلم درون دیزی کلاور ( ۱۹۶۵ ) برای او جایزه گلدن گلوب بهترین ستاره نوظهور را به دست آورد. او در کنار پاول نیومن در فیلم بوچ کسیدی و ساندنس کید ( ۱۹۶۹ ) به ایفای نقش پرداخت که موفقیت بزرگی بود و او را به یک ستاره تبدیل کرد. او با فیلم جرمایا جانسون ( ۱۹۷۲ ) به موفقیت بزرگی در گیشه دست پیدا کرد. بازی در فیلم ماندگار نیش و همکاری مجددش با پل نیومن نامزدی دریافت جایزه اسکار را برایش به ارمغان آورد. همزمان در همان سال، او در نقش مقابل باربارا استرایسند در فیلم آنطور که بودیم ( The Way We Were ) خوش درخشید. در سال ۱۹۷۶ بازی در فیلم برجسته، محبوب و تحسین شده همه مردان رئیس جمهور، فیلمی در ژانر سیاسی با موضوع رسوایی واترگیت، در کنار داستین هافمن و جک واردن حلقه موفقیت های ردفورد را تکمیل کرد.
او در سنتا مونیکا کالیفرنیا در آمریکا به دنیا آمد و از مدرسهٔ ون نویز در لس آنجلس فارغ التحصیل شد و از آنجا با بورس بیس بال وارد دانشگاه کلورادو شد که در آنجا بر اثر نوشیدن بیش از حد نوشیدنی های الکلی بعد از مرگ مادرش در سن ۱۸ سالگی بورس خود را از دست داد. بعد از آن وارد نقاشی شد و همچنین در کلاس های نمایش و طراحی آکادمی آمریکایی هنرهای نمایشی در نیویورک شرکت یافت.
... [مشاهده متن کامل]
ردفورد در سال ۱۹۵۸ با لولا ون واگنن ازدواج کرد که در سال ۱۹۸۵ با داشتن ۴ فرزند از همدیگر جدا شدند. ( یکی از آن ها قبل از طلاقشان در گذشت ) نام فرزندان ردفورد عبارت اند از: شاونا، امی ( بازیگر ) و جیمز ( فیلم نامه نویس )
ردفورد اولین فیلم خود «مردم عادی» را در سال ۱۹۸۰ کارگردانی کرد که اسکار کارگردانی را برایش به ارمغان آورد. ردفورد در کنار وارن بیتی، کلینت ایستوود، مل گیبسون، ریچارد اتنبرا و کوین کاستنر از معدود دریافت کنندگان جایزه اسکار است که بیشتر بخاطر بازیگری مشهور هستند. او مؤسس جشنواره فیلم ساندنس است که فلسفهٔ وجودی اش حمایت از فیلم های مستقل و بازار فروش آن ها است.
ردفورد در طول بیش از ۶۰ سال فعالیت خود، در سال ۲۰۰۲ موفق به دریافت جوایز فیلم از جمله یک جایزه اسکار افتخاری برای یک عمر فعالیت هنری شد. در آوریل ۲۰۱۴، مجله تایم از ردفورد به عنوان یکی از ۱۰۰ نفر «تأثیرگذارترین افراد جهان» نام برد. در سال ۲۰۱۶، او موفق به دریافت مدال آزادی از رئیس جمهور آمریکا شد.
ردفورد بازیگری را از اواخر دهه ۱۹۵۰ در تلویزیون آغاز کرد، از جمله حضور در منطقه گرگ و میش: فیلم در سال ۱۹۶۲. او نامزد دریافت جایزه امی را به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل برای اجرای بازی در فیلم «صدای چارلی پونت» ( ۱۹۶۲ ) گردید. بزرگ ترین موفقیت وی در برادوی به عنوان همسر الیزابت اشلی در پابرهنه در پارک ساخته نیل سایمون ( ۱۹۶۳ ) بود. ردفورد اولین فیلم خود بنام شکار جنگ را در سال ۱۹۶۲ ساخت. نقش او در فیلم درون دیزی کلاور ( ۱۹۶۵ ) برای او جایزه گلدن گلوب بهترین ستاره نوظهور را به دست آورد. او در کنار پاول نیومن در فیلم بوچ کسیدی و ساندنس کید ( ۱۹۶۹ ) به ایفای نقش پرداخت که موفقیت بزرگی بود و او را به یک ستاره تبدیل کرد. او با فیلم جرمایا جانسون ( ۱۹۷۲ ) به موفقیت بزرگی در گیشه دست پیدا کرد. بازی در فیلم ماندگار نیش و همکاری مجددش با پل نیومن نامزدی دریافت جایزه اسکار را برایش به ارمغان آورد. همزمان در همان سال، او در نقش مقابل باربارا استرایسند در فیلم آنطور که بودیم ( The Way We Were ) خوش درخشید. در سال ۱۹۷۶ بازی در فیلم برجسته، محبوب و تحسین شده همه مردان رئیس جمهور، فیلمی در ژانر سیاسی با موضوع رسوایی واترگیت، در کنار داستین هافمن و جک واردن حلقه موفقیت های ردفورد را تکمیل کرد.
