رابرت جفرسون برکینریج ( Robert Jefferson Breckinridge ) ( ۸ مارس ۱۸۰۰–۲۷ دسامبر ۱۸۷۱ ) ، سیاستمدار و سرپرست کلیسای پرسبیترین بود. وی عضو خانوادهٔ برکینریج کنتاکی پسر سناتور جان برکینریج بود.
برکینریج که یک جوان ماجراجو بود به علت جنگ از دانشگاه پرینستون اخراج شد و پس از فراغت از کالج یونین در سال ۱۸۱۹ تمایل داشت سبک زندگی مهماندار/مهمانی رفتن و عیاشی را در پیش گیرد. اما در سال ۱۸۲۴ در کانون وکلا پذیرفته شد و در سال ۱۸۲۵ در مجمع عمومی کنتاکی انتخاب شد. مریضی وخیم و مرگ یکی از فرزندانش وی را واداشت که به مذهب روی آورد و در سال ۱۸۳۲ رسماً کشیش مقرر شد.
... [مشاهده متن کامل]
برکینریج در همان سال درخواست برای سمت کشیش کلیسای پرسبیترین دوم بالتیمور ایالت مریلند را پذیرفت. برکینریج در حین تصدی سمت کلیسا، در یک تعداد مباحث علوم الهی شرکت نمود. برکینریج در جریان جدال مدرسهٔ قدیمی - مدرسهٔ جدید در داخل کلیسای پرسبیترین در دههٔ ۱۸۳۰ به یکی از اعضای سرسخت جناح مدرسهٔ قدیمی تبدیل شد و در سال ۱۸۳۷ نقش تأثیرگذاری در اخراج چندین روحانی داشت. او به خاطر مواضع خود، در سال ۱۸۴۱ به عنوان رئیس مجمع عمومی کلیسای پرسبیترین انتخاب شد.
برکینریج پس از یک دوره خدمت کوتاه به عنوان رئیس کالج جفرسون در پنسیلوانیا، به کنتاکی برگشت، در کنتاکی رئیس نخستین کلیسای پرسبیترین لکسینگتون ایالت کنتاکی تعیین شد و توسط فرماندار ویلیام آوسلی مدیر آموزش عمومی منصوب شد. تغییراتی را که برکینریج در این اداره عملی ساخت، موجب افزایش ده برابری حضور در مدارس دولتی شد و با این کار وی را پدر سیستم مدرسهٔ دولتی در کنتاکی نامیدند. برکینریج پس از شش سال از سمت مدیریت خود کناره گیری کرد تا در دانشکده الهیات دانویل واقع دانویل کنتاکی استاد شود.
با بالا گرفتن درگیری های مقطعی که منجر به جنگ داخلی شد، برکینریج که مخالف برده داری بود، خلاف معمول برده دار شد. سناریوی سوگ انگیز برادر علیه برادر مو به مو در خانوادهٔ برکینریج اتفاق افتاد و در جریان جنگ پسران برکینریج در هر دو طرف می جنگیدند. برکینریج پس از جنگ در خانه اش واقع دانویل بازنشسته شد و در ۲۷ دسامبر سال ۱۸۷۱ در آنجا فوت نمود.
رابرت برکینریج در ۸ مارس سال ۱۸۰۰ در درهٔ کوچک کبل در نزدیکی لکسینگتون ایالت کنتاکی متولد شد. برکینریج سومین پسری بود که در خانوادهٔ سناتور جان مری هاپکینز ( کیبل ) برکینریج به دنیا آمد. سناتور برکینریج در سال ۱۸۰۶ درگذشت و مواظبت از مزارع بزرگ فامیلی را به همسرش ماند. رابرت به زودی به خاطر رفتار سوء شهرت پیدا کرد. در یک نمونه برکینریج و جان برادرش با هم به درگیری فیزیکی پرداختند، زیرا رابرت در قهوهٔ عموی نابینایش نمک انداخت؛ در مورد دیگر مادرش وی را به خاطر زدن یک بردهٔ پیر، «شلاق جانانه» زد.
برکینریج که یک جوان ماجراجو بود به علت جنگ از دانشگاه پرینستون اخراج شد و پس از فراغت از کالج یونین در سال ۱۸۱۹ تمایل داشت سبک زندگی مهماندار/مهمانی رفتن و عیاشی را در پیش گیرد. اما در سال ۱۸۲۴ در کانون وکلا پذیرفته شد و در سال ۱۸۲۵ در مجمع عمومی کنتاکی انتخاب شد. مریضی وخیم و مرگ یکی از فرزندانش وی را واداشت که به مذهب روی آورد و در سال ۱۸۳۲ رسماً کشیش مقرر شد.
... [مشاهده متن کامل]
برکینریج در همان سال درخواست برای سمت کشیش کلیسای پرسبیترین دوم بالتیمور ایالت مریلند را پذیرفت. برکینریج در حین تصدی سمت کلیسا، در یک تعداد مباحث علوم الهی شرکت نمود. برکینریج در جریان جدال مدرسهٔ قدیمی - مدرسهٔ جدید در داخل کلیسای پرسبیترین در دههٔ ۱۸۳۰ به یکی از اعضای سرسخت جناح مدرسهٔ قدیمی تبدیل شد و در سال ۱۸۳۷ نقش تأثیرگذاری در اخراج چندین روحانی داشت. او به خاطر مواضع خود، در سال ۱۸۴۱ به عنوان رئیس مجمع عمومی کلیسای پرسبیترین انتخاب شد.
برکینریج پس از یک دوره خدمت کوتاه به عنوان رئیس کالج جفرسون در پنسیلوانیا، به کنتاکی برگشت، در کنتاکی رئیس نخستین کلیسای پرسبیترین لکسینگتون ایالت کنتاکی تعیین شد و توسط فرماندار ویلیام آوسلی مدیر آموزش عمومی منصوب شد. تغییراتی را که برکینریج در این اداره عملی ساخت، موجب افزایش ده برابری حضور در مدارس دولتی شد و با این کار وی را پدر سیستم مدرسهٔ دولتی در کنتاکی نامیدند. برکینریج پس از شش سال از سمت مدیریت خود کناره گیری کرد تا در دانشکده الهیات دانویل واقع دانویل کنتاکی استاد شود.
با بالا گرفتن درگیری های مقطعی که منجر به جنگ داخلی شد، برکینریج که مخالف برده داری بود، خلاف معمول برده دار شد. سناریوی سوگ انگیز برادر علیه برادر مو به مو در خانوادهٔ برکینریج اتفاق افتاد و در جریان جنگ پسران برکینریج در هر دو طرف می جنگیدند. برکینریج پس از جنگ در خانه اش واقع دانویل بازنشسته شد و در ۲۷ دسامبر سال ۱۸۷۱ در آنجا فوت نمود.
رابرت برکینریج در ۸ مارس سال ۱۸۰۰ در درهٔ کوچک کبل در نزدیکی لکسینگتون ایالت کنتاکی متولد شد. برکینریج سومین پسری بود که در خانوادهٔ سناتور جان مری هاپکینز ( کیبل ) برکینریج به دنیا آمد. سناتور برکینریج در سال ۱۸۰۶ درگذشت و مواظبت از مزارع بزرگ فامیلی را به همسرش ماند. رابرت به زودی به خاطر رفتار سوء شهرت پیدا کرد. در یک نمونه برکینریج و جان برادرش با هم به درگیری فیزیکی پرداختند، زیرا رابرت در قهوهٔ عموی نابینایش نمک انداخت؛ در مورد دیگر مادرش وی را به خاطر زدن یک بردهٔ پیر، «شلاق جانانه» زد.
