رابرت لروی جانسون ( به انگلیسی: Robert Leroy Johnson ) ( زادهٔ ۸ مه ۱۹۱۱ - درگذشتهٔ ۱۶ آگوست ۱۹۳۸ ) موسیقی دان بلوز اهل آمریکا بود. آثاری که جانسون مابین سال های ۱۹۳۶ و ۱۹۳۷ ضبط کرد نقطهٔ عطفی در ترانه سرایی، خوانندگی و مهارت های نوازندگی گیتار سبک بلوز بود که تأثیر عمده ای بر نسل های بعدی هنرمندان آن سبک گذاشت. زندگی کوتاه و پرابهام جانسون که اطلاعات زیادی از جزئیات آن در دسترس نیست و مرگ او در ۲۷ سالگی باعث بروز گمانه زنی هایی افسانه وار در مورد او شد.
... [مشاهده متن کامل]
افسانه ای در مورد او وجود دارد مبنی بر این که جانسون که یک جوان سیاه ساکن مزرعه ای در میسیسیپی بود شیفتهٔ موسیقی بلوز بود و آرزو داشت یک نوازندهٔ سرشناس بلوز بشود. نیمه شبی گیتارش را برداشت و به تقاطعی نزدیک مزرعهٔ داکری رفت. او در آن جا با شیطان ملاقات کرد. شیطان ساز جانسون را از او گرفت، آن را کوک کرد و سپس ساز را به جانسون بازگرداند. جانسون روح اش را به شیطان فروخت و در کم تر از ۱ سال، سرآمد خوانندگان دلتا بلوز شد و ترانه های فوق العاده ای سرود که تا آن زمان کسی شبیه اش را نشنیده بود.
آثار جانسون در دوران حیاتش فروش کمی داشتند و سال ها بعد از مرگ او - ۱۹۶۱ میلادی - و زمانی که تعدادی از آهنگ هایش در قالب یک آلبوم اِل پی دوباره منتشر شدند شنوندگان زیادی پیدا کرد. پس از آن جانسون به عنوان سرآمد موسیقی دانان بلوز، به خصوص سبک دلتا بلوز شناخته شد. نوازندگان سرشناسی هم چون اریک کلپتون، کیت ریچاردز، جک وایت و رابرت پلنت از او تأثیر گرفته اند و اریک کلپتون از او به عنوان «مهم ترین موسیقی دان بلوزی که تا به حال زیسته» یاد کرده است.
نام رابرت جانسون در سال ۱۹۸۶ و در زمان آغاز به کار تالار مشاهیر راک اند رول به عنوان یکی از اولین راه یافتگان به آن تالار ثبت شد. دیوید فرایک در سال ۲۰۰۳ و در معرفی «۱۰۰ گیتاریست برتر همهٔ زمان ها»ی مجلهٔ رولینگ استون جایگاه ۵اُم را به جانسون اختصاص داده است.
... [مشاهده متن کامل]
افسانه ای در مورد او وجود دارد مبنی بر این که جانسون که یک جوان سیاه ساکن مزرعه ای در میسیسیپی بود شیفتهٔ موسیقی بلوز بود و آرزو داشت یک نوازندهٔ سرشناس بلوز بشود. نیمه شبی گیتارش را برداشت و به تقاطعی نزدیک مزرعهٔ داکری رفت. او در آن جا با شیطان ملاقات کرد. شیطان ساز جانسون را از او گرفت، آن را کوک کرد و سپس ساز را به جانسون بازگرداند. جانسون روح اش را به شیطان فروخت و در کم تر از ۱ سال، سرآمد خوانندگان دلتا بلوز شد و ترانه های فوق العاده ای سرود که تا آن زمان کسی شبیه اش را نشنیده بود.
آثار جانسون در دوران حیاتش فروش کمی داشتند و سال ها بعد از مرگ او - ۱۹۶۱ میلادی - و زمانی که تعدادی از آهنگ هایش در قالب یک آلبوم اِل پی دوباره منتشر شدند شنوندگان زیادی پیدا کرد. پس از آن جانسون به عنوان سرآمد موسیقی دانان بلوز، به خصوص سبک دلتا بلوز شناخته شد. نوازندگان سرشناسی هم چون اریک کلپتون، کیت ریچاردز، جک وایت و رابرت پلنت از او تأثیر گرفته اند و اریک کلپتون از او به عنوان «مهم ترین موسیقی دان بلوزی که تا به حال زیسته» یاد کرده است.
نام رابرت جانسون در سال ۱۹۸۶ و در زمان آغاز به کار تالار مشاهیر راک اند رول به عنوان یکی از اولین راه یافتگان به آن تالار ثبت شد. دیوید فرایک در سال ۲۰۰۳ و در معرفی «۱۰۰ گیتاریست برتر همهٔ زمان ها»ی مجلهٔ رولینگ استون جایگاه ۵اُم را به جانسون اختصاص داده است.
