رئوس مطالب خداناباوری

سرنویس ها و جستارهای زیر به عنوان مروری کلی و راهنمایی موضوعی برای خداناباوری است:
بی خدایی، رد اعتقاد به وجود خدایان است. [ ۱] در حالت محدودتر، بی خدایی جایگاهی است که خدایان وجود ندارند. [ ۲] [ ۳] در حالت جامع تر، بی خدایی صرفاً فقدان باور به وجود خدایان است. [ ۳] [ ۴] بی خدایی در تقابل با خداباوری قرار دارد، [ ۵] [ ۶] که در حالت عمومی این باور است که حداقل یک خدا وجود دارد. [ ۶] [ ۷]
بی خدایی را می توان به عنوان هر یک از این موارد تعریف کرد:
• یک فلسفه؛
• یک باور؛
• یک موضع؛ موضع گیری در مقابل یک برهان.
• بی خدایی مثبت: گونه ای از بی خدایی که ادعا می کند هیچ خدایی وجود ندارد. [ ۸] همچنین «بی خدایی قوی» نامیده می شود.
• بی خدایی صریح: «فقدان باور خداباوری در نتیجه انکار آگاهانه آن». [ ۹]
• بی خدایی ضمنی: «فقدان باور خداباوری بدون انکار آگاهانه آن». [ ۹]
• بی خدایی ندانم گرا: موضع گیری فلسفی که هر دوی بی خدایی و ندانم گرایی را در بر می گیرد. بی خدایان ندانم گرا، بی خدا هستند زیرا باوری به وجود هیچ خدایی ندارد، و همچنین ندانم گرا هستند زیرا مدعی اند وجود خدا اصولاً قابل شناخته شدن نیست یا هنوز شناخته نشده است.
• «برهان های وجود نداشتن خدا»
• برهان اراده آزاد؛ می گوید که علم لایتناهی با اراده آزاد ناسازگار است، و هر تعریفی از خدا که هر دوی این خاصیت ها را داشته باشد ذاتاً متناقض است. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] همچنین «پارادکس اراده آزاد» و «سرنوشت گرایی خداباورانه» نامیده شده است.
• برهان وحی های متناقض؛ می گوید خدا نامحتمل است زیرا بسیاری الهیدانان و معتقدان وفادار، وحی های متناقض و دوبه دو منحصر به فرد تولید کرده اند. این برهان عنوان می کند چون فردی که به او وحی نشده، تنها بر اساس ادعای موافقان وحی را یا باید بپذیرد یا رد کند، و چون هیچ راهی برای حل این ادعاهای متناقض به وسیله تحقیق وجود ندارد، احتیاط آن است که قضاوت تعلیق شود. همچنین این برهان «مشکل اجتناب از جهنم اشتباه» نامیده شده است.
• برهان اختفای الهی؛ بر این فرض که خدا وجود داشته باشد ( و بخواهد انسان از وجودش آگاه باشد ) ، موقعیتی را به وجود می آورد که در آن هر فرد معقولی وجودش را باور کند؛ با این حال، خداناباوران معقول وجود دارند، و بنابراین، این وزنه ای علیه وجود خدا است. این برهان مدعی تناقضی است میان جهانی که وجود دارد، و جهانی که می بایست وجود می داشت، در صورتی که خدا یک سری خواسته های خاص به همراه قدرت انجام آن ها را داشت.
• برهان طراحی ضعیف؛ استدلال می کند که یک خدای آفریننده که قادر مطلق، دانای مطلق و خیر مطلق است، جانداران را با طراحی بهینه خواهد ساخت. موجودات زنده دارای خصیصه های کمتر از مطلوب هستند؛ بنابراین، یا خدا این موجودات را نساخته، یا خدا قادر مطلق، دانای مطلق و خیر مطلق نیست. این برهان همچنین «برهان بی غایتی» نامیده شده است.
• براهین ناسازگاری صفات الهی؛ گروهی از برهان ها که وجود موجودی با صفات و ویژگی های خدا را رد می کنند. این براهین ابتدا تعاریف و صفات رایج خدا را مطرح می کنند، سپس با نشان دادن ناسازگار بودن این صفات با هم و با واقعیت های جهان، خدا را ممتنع الوجود می دانند.
• پارادوکس قدرت مطلق؛ عنوان می کند: اگر موجودی بتواند هر کاری را انجام دهد، در این صورت باید قادر باشد وظیفه ای را ایجاد کند که از انجامش ناتوان باشد؛ بنابرین، این موجود نمی تواند هر کاری را انجام دهد. این پارادوکس معمولاً جهت تبیین نامحتملی وجود خدای قادر مطلق کاربرد دارد.
• مسئله شر؛ این پرسش که چگونه می توان شر را توضیح داد، اگر یک خدای خیر مطلق، قادر مطلق و دانای مطلق وجود دارد. [ ۱۳] [ ۱۴] برخی فیلسوفان مدعی اند موجودیت چنین خدایی و شر، منطقا ناسازگار یا بعید است.
• سرنوشت مطلع نشده؛ پرسش مبحث آخرت، در مورد سرنوشت نهایی کسانی که در معرض یک خداشناسی یا عقیده خاص قرار نگرفته اند و در نتیجه هیچ شانسی برای پذیرفتن آن ندارند. این برهان این سؤال را مطرح می کند که آیا کسانی که هیچ وقت از الزامات صادرشده از طریق وحی الهی آگاهی نیافته اند، به خاطر عدم پیروی از این الزامات مجازات خواهند شد؟
• مسئله دوزخ؛ مشکل اخلاقی با ادیانی که در آن وجهه جهنم بی رحمانه ابراز شده است، و در نتیجه مغایر با مفهوم یک خدای عادل، اخلاقی و خیراندیش است. [ ۱۵]