رؤیت خداوند

[ویکی فقه] رؤیت خداوند (دیدگاه اشعری). در میان متکلمان اسلامی این بحث از دیرباز مطرح بوده است که آیا خداوند را با چشم سر می توان دید یا دیدن خدا از محالات است. اشاعره معتقدند خدا را در آخرت با چشم سر می توان دید و در اثبات ادعای خود، هم از دلایل عقلی بهره برده اند و هم از دلایل نقلی. این دلایل نخستین بار توسط مؤسس این مکتب ارائه شد که بعدها از سوی دیگر متکلمین این فرقه بسط و گسترش یافت.ابوالحسن اشعری دلایل خویش را در چند بخش ارائه می کند. وی ابتدا متوسل به آیات قرآنی شده و سپس دلایل عقلی بر این مطلب ارائه می دارد و در نهایت نیز احادیث نقل شده در این باب را می آورد.
برای امکان دیدن خداوند دلایلی ارائه شده است که در این مبحث به آنها اشاره می شود.
← دلیل اول
همواره چیزی قابل رؤیت است که جسم باشد، به گونه ای که نور را منعکس کند و نور او به چشم بتابد، و چون خداوند جسم نیست بنابراین دیدن او غیر ممکن خواهد بود.۱. لازمه ی دیده شدن یک چیز، قرار گرفتن آن در جهت و سمت معینی است. تا چیزی در جهت خاصی قرار نگیرد، دیدن آن ممکن نخواهد بود و می دانیم که خداوند جهت ندارد.۲. در صورت دیده شدن خدا، یا تمام ذات او قابل مشاهده است و یا قسمتی از ذاتش. در صورت اول خدا را محدود و متناهی کرده ایم و در صورت دوم خدا را قابل قسمت و مرکب دانسته ایم، که هر دو فرض درباره ی خدا محال است.
دلیل قرآنی بر عدم امکان رؤیت
«چشم ها او را درنمی یابند و اوست که دیدگان را در می یابد، و او لطیف و آگاه است.»
انعام/سوره۶، آیه۱۰۳.
...