ذیع
لغت نامه دهخدا
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
آشکار شدن. . چون چیزی از ایمنی و یا ترس به آنها رو آورد آن را آشکار و منتشر میکنند. در نهج البلاغه نامه 48 به معاویه نوشته «وَ اِنَّ الْبَغْیَ وَ الزُّورَ یُذیعانِ بِالْمَرْءِ فی دینِهِ وَ دُنْیاهُ» یعنی تجاوز و باطل شخص را در دین و دنیایش مشهور و رسوا میکنند. در اقرب آمده «اَذاعَ سِرَّهُ اَظْهَرَهُ».
آشکار شدن. . چون چیزی از ایمنی و یا ترس به آنها رو آورد آن را آشکار و منتشر میکنند. در نهج البلاغه نامه 48 به معاویه نوشته «وَ اِنَّ الْبَغْیَ وَ الزُّورَ یُذیعانِ بِالْمَرْءِ فی دینِهِ وَ دُنْیاهُ» یعنی تجاوز و باطل شخص را در دین و دنیایش مشهور و رسوا میکنند. در اقرب آمده «اَذاعَ سِرَّهُ اَظْهَرَهُ».
wikialkb: ریشه_ذیع
پیشنهاد کاربران
ذیع : رسوا شدن
توجه شود به تفاوت معنی اذاعه و افشاء، که هر دو عربی هستند و اذاعه آن افشایی است با هدف و نیت خراب کردن است و از رذائل اخلاقی است همانطور که حضرت امام زکی العسکری می فرمایند: "ایاک والاذاعه و طلب الریاسة"