ذی مروه

لغت نامه دهخدا

( ذی مروة ) ذی مروة. [ ] ( اِخ ) جائی از مدینة که وفد مصریان آنگاه که برای عزل عثمان بمدینة آمدند در آنجا منزل کردند. ( حبیب السیر جزو 4 از ج 1 ص 172 س آخر ).

پیشنهاد کاربران

بپرس