ذی القبر

لغت نامه دهخدا

ذی القبر. [ ذِل ْ ق َ ] ( اِخ ) خَیف ُ ذی القبر. ناحیتی است در زیر خیف سلام و بدانجا نخلستانهاست و موز و میوه های فراوان دیگر دارد و آب آن از چشمه ها و قنوات است.

پیشنهاد کاربران

بپرس