ذکیه ذکی ( Zakia Zaki ) ( حدود ۱۹۷۲ تا ۴ ژوئن ۲۰۰۷ ) ، روزنامه نگار اهل افغانستان بود که برای رادیو صدای صلح در کابل، افغانستان کار می کرد. ذکی نخستین زن افغان بود که پس از شروع جنگ ایالات متحده در افغانستان ( ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱ ) صدای خود را بر علیه طالبان بلند کرد، وی هم چنین برای اهدافی چون برابری جنسیتی و حقوق زنان در افغانستان مبارزه می کرد. قتل وی به عنوان بخشی از زنجیره قتل های هدف مند علیه زنان بلند مقام افغان پنداشته می شود.
... [مشاهده متن کامل]
ذکیه ذکی در جامعه خود به عنوان یک زن مستقل و فعال مدنی شناخته می شد. ذکی که ۳۵ سال داشت هم زمان با این که مؤسس رادیوی صدای صلح بود، به عنوان سر معلم یک مکتب نیز خدمت می کرد. وی و شوهرش عبدالاحد رنجبر شش فرزند داشتند که چهار پسر و دو دختر - دو فرزند وی زمانی که او به قتل می رسد در صحنه حضور داشتند. خانواده وی در فاصله ۴۰ مایل به سمت شمال کابل در پروان زندگی می کردند.
ذکی مؤسس و روزنامه نگار فعال رادیو صدای صلح در ولسوالی جبل السراح ولایت پروان، افغانستان بود. این رادیو توسط ایالات متحده حمایت مالی می گردد و اغلب بدون هراس در مورد موضوعات بحث برانگیز مانند حقوق زنان و شورش طالبان صحبت می کرد. ایالات متحده به طور مخفیانه ۶ ساعت نشرات این رادیو را همه روزه حمایت مالی می نمودند. کشور فرانسه هزینه نشرات یکساله این رادیو و آموزش ۱۵ روزه مرتبط به رادیو را به ذکی پرداخت. رادیو صدای صلح افغان در اکتبر ۲۰۰۱ پس از اوایل سقوط طالبان به فعالیت آغاز کرد. محافظه کاران و جنگ سالاران محلی تلاش نمودند تا این ایستگاه رادیویی را ببندند و ذکی چند روز قبل از این که ترور شود تهدیدهای جانی دریافت می کرد. او جدا از روزنامه نگار بودن، یک معلم مدرسه نیز بود و برای مجلس در ۲۰۰۵ نیز کاندیدا شد.
ذکی در آوریل ۲۰۰۷ در خانه خود که خارج از کابل است به قتل رسید. ذکیه ذکی قبل از مرگ خود تهدیدهای دریافت کرد که یا فعالیت رادیوی خود را ببندد یا این که به قیمت جان اش تمام خواهد شد. به تاریخ ۴ ژوئن ۲۰۰۷ سه مرد مسلح با سلاح کمری و تفنگ حوالی نیمه شب به خانه ذکی داخل شدند و هفت گلوله به سر و سینه وی زمانی که خواب بود شلیک کردند و بعد از آن از محل فرار نمودند. دو فرزند ذکی نیز در خانه بود، اما به آن ها آسیبی نرسید. پسر ۸ ماهه ذکی نیز در تخت خواب همراه وی بود، اما پسر ۷ یا ۸ ساله اش پدر خود را از مرگ ذکی آگاه ساخت.
... [مشاهده متن کامل]
ذکیه ذکی در جامعه خود به عنوان یک زن مستقل و فعال مدنی شناخته می شد. ذکی که ۳۵ سال داشت هم زمان با این که مؤسس رادیوی صدای صلح بود، به عنوان سر معلم یک مکتب نیز خدمت می کرد. وی و شوهرش عبدالاحد رنجبر شش فرزند داشتند که چهار پسر و دو دختر - دو فرزند وی زمانی که او به قتل می رسد در صحنه حضور داشتند. خانواده وی در فاصله ۴۰ مایل به سمت شمال کابل در پروان زندگی می کردند.
ذکی مؤسس و روزنامه نگار فعال رادیو صدای صلح در ولسوالی جبل السراح ولایت پروان، افغانستان بود. این رادیو توسط ایالات متحده حمایت مالی می گردد و اغلب بدون هراس در مورد موضوعات بحث برانگیز مانند حقوق زنان و شورش طالبان صحبت می کرد. ایالات متحده به طور مخفیانه ۶ ساعت نشرات این رادیو را همه روزه حمایت مالی می نمودند. کشور فرانسه هزینه نشرات یکساله این رادیو و آموزش ۱۵ روزه مرتبط به رادیو را به ذکی پرداخت. رادیو صدای صلح افغان در اکتبر ۲۰۰۱ پس از اوایل سقوط طالبان به فعالیت آغاز کرد. محافظه کاران و جنگ سالاران محلی تلاش نمودند تا این ایستگاه رادیویی را ببندند و ذکی چند روز قبل از این که ترور شود تهدیدهای جانی دریافت می کرد. او جدا از روزنامه نگار بودن، یک معلم مدرسه نیز بود و برای مجلس در ۲۰۰۵ نیز کاندیدا شد.
ذکی در آوریل ۲۰۰۷ در خانه خود که خارج از کابل است به قتل رسید. ذکیه ذکی قبل از مرگ خود تهدیدهای دریافت کرد که یا فعالیت رادیوی خود را ببندد یا این که به قیمت جان اش تمام خواهد شد. به تاریخ ۴ ژوئن ۲۰۰۷ سه مرد مسلح با سلاح کمری و تفنگ حوالی نیمه شب به خانه ذکی داخل شدند و هفت گلوله به سر و سینه وی زمانی که خواب بود شلیک کردند و بعد از آن از محل فرار نمودند. دو فرزند ذکی نیز در خانه بود، اما به آن ها آسیبی نرسید. پسر ۸ ماهه ذکی نیز در تخت خواب همراه وی بود، اما پسر ۷ یا ۸ ساله اش پدر خود را از مرگ ذکی آگاه ساخت.
