ذکوانه. [ ذَک ْ ن َ ] ( ع اِ ) زینه خرد. ( منتهی الارب ). ج ، ذکاوین. و صاحب تاج العروس گوید: ذکاوین ، صغارالسرح. مترجم ترکی قاموس گوید: کوچک سرح آغاجلرینه دینور، ظاهراً پک متوقد اولد یغیچون. یعنی ذکوانه سرحهای کوچک را گویند، ظاهراً بعلت خوش سوزی آن. ( نمیدانم مؤلف منتهی الارب بچه لحاظ سرح را زینة ترجمه کرده است چه زینة جز معنی پایه و پله معنی دیگر ندارد ).
