ذکاوات

لغت نامه دهخدا

ذکاوات. [ ذَ ] ( ع اِ ) ج ِ ذکاوت. تیزهوشی :
ای بسا علم و ذکاوات و فطن
گشته رهرو را چوغول راهزن.
مولوی.

پیشنهاد کاربران

بپرس