ذوکنعان

لغت نامه دهخدا

ذوکنعان. [ ک َ ] ( اِخ ) حمیری. ظاهراً یکی از اذواء و او را شمشیری بوده بنام ذوضروس. رجوع به ماده ضرس در لغت نامه های عرب شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس