ذوکرب

لغت نامه دهخدا

ذوکرب. [ ک َ رَ ] ( اِخ ) نام موضعی است در شعر.

ذوکرب. [ ک َ رَ ] ( اِخ ) نام ملکی از ملوک حمیر. ( نخبة الدهر دمشقی ص 222 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس