ذووالاکال

لغت نامه دهخدا

( ذووالاَّکال ) ذووالاَّکال. [ ذَوُل ْ ] ( ع اِ مرکب ) رؤسای قبائل جاهلیت که از غنائم خود را چهار یک ( مرباع ) برگرفتندی.

پیشنهاد کاربران