ذومنصبه

لغت نامه دهخدا

( ذومنصبة ) ذومنصبة. [ م َ ص ِ ب َ ] ( ع ص مرکب ) عیش ذومنصبة؛ زیست با رنج و کلفت. ( منتهی الارب ). عیش ناصب و کذلک ذومنصبة. فیه کد و جهد. ( تاج العروس ).

پیشنهاد کاربران