( ذولقیة ) ذولقیة. [ ذَ ل َ قی ی َ ] ( ع ص نسبی ) تأنیث ذولقی. منسوب به ذولق ، یعنی تیزنای زبان. || حروف ذولقیة؛ حرفها که مخارج آن نوک و کناره های زبان است و آن سه حرف است : ر. ل. ن. ( راء. لام. نون ).
