ذوعرجاء. [ ع َ ] ( اِخ ) پشته ای است بزمین مزینة.( منتهی الارب ). و ابن الاثیر در المرصع گوید: ذوالعرجاء، جایگاهی است از ارض مزینة. ابوذویب هذلی گوید: و کانها بالجذع بین نبایع واولات ذوالعرجاء نهب مجمع. [ کذا ] و قیل العرجاء اکمه اوهضبة هناک و اولاتها قطع من الارض حولها.
