ذوظل. [ ظِل ل ] ( ع ص مرکب ) دارای سایه. بلد ذوظل ؛ در اصطلاح اهل هیئت آن است که سایه مستوی مقیاس در همه سال به یک سمت شمال یا جنوب بایستد و یا سایه گرد مقیاس بگردد و دومی را ذوظل دائر گویند. مقابل ذوظلین. رجوع به ذوظلین شود.
